-
Artykuły100 najbardziej wpływowych osób świata. Wśród nich pisarka i pisarz, a także jeden PolakKonrad Wrzesiński1
-
ArtykułyPięknej miłości drugiego człowieka ma zaszczyt dostąpić niewielu – wywiad z autorką „Króla Pik”BarbaraDorosz1
-
ArtykułyWydawnictwo Emocje – nowa marka na polskim rynku książkiLubimyCzytać2
-
ArtykułyAkcja recenzencka! Wygraj książkę „Szczęście ma smak szarlotki“ Weroniki PsiukLubimyCzytać2
Cytaty z tagiem "ojciec" [387]
[ + Dodaj cytat]Bóg? Jaki Bóg? Ojciec? Jaki ojciec? Ja sam ich sobie ustanowiłem. Oni z łaski mojej, z mojej woli! Po cóż klękać przed nimi? Dlaczego nie klęknąć przed sobą, sobą, sobą, jedynym źródłem prawa mojego?
Mój ojciec zawsze mi mówił - powiedział Marden - że najwspanialszą rzeczą, jaką może zrobić człowiek na tym świecie, jest zrobić tak dużo jak się da z materiału, który nam dano. To właśnie jest sukces i nie ma żadnego innego
- Witam panią. Jestem ojciec Michael.
- O, mój Boże - jęknęła matka Maggie, odruchowo łapiąc się za szyję.
-Blisko - odparłem. - Ale aż tak grubą szychą jednak nie jestem.
Msza trwała dalej. Niczego z niej nie rozumiałem; zafascynowany, leniwie przyglądałem się ceremonii. Kiedy starałem się uchwycić słowa, ich treść przerastała moje możliwości intelektualne.
Bóg był jeden, potem było go dwóch - Ojciec i Syn - a czasem trzech - Ojciec, Syn i Duch Święty. Kim był Duch Święty? Kuzynem? Nagle panika: pojawiała się czwarta osoba! Proboszcz z Chemlay dodał jeszcze kobietę, Najświętszą Maryję Pannę. Skołowany nagłym mnożeniem się bogów, dałem spokój tej łamigłówce i z zapałem zacząłem śpiewać, bo bardzo to lubiłem.
Jeśli ktoś zdradza swego ojca, to jest zdolny także zdradzić przyjaciela (...).
będziesz miał wrażenie, że siedzisz w ich skórze, będziesz myślał, że poruszasz się,gdy one chodzą(...) kiedyś dowie się pan, że można być o wiele szczęśliwszym ich szczęściem niż własnym. Nie umiem panu tego wytłumaczyć, to jakieś wewnętrne drganie, które wszędzie rozlewa ciepło. Słowem żyję trzykrotnie. Powiedzieć panu coś pociesznego? Otóż, kiedy zostałem ojcem, zrozumiałem Boga
wszyscy rodzimy się z pustką w piersiach wielkości taty. Nasi ojcowie albo ją wypełniają, albo w miarę dorastania czujemy tę pustkę coraz bardziej...
- Więc myślisz, że to stanie się coroczną tradycją?
- Jeszcze nie wiem (...)
- Nie mam teraz szczególnej ochoty na poważne rozmowy, a ty?
- Raczej nie.
- Więc nie wdawajmy się w nie. Powiem tylko, że najlepiej by było, jakbyś cały czas żył tak, jakby była przy tobie Emma. Nie sądzisz, że tak by było najlepiej?
- Nie wiem czy potrafię.
- Musisz spróbować. (...) Myślisz, że co ja robię przez ostatnie dziesięć lat?
Ojciec nauczył mnie, że jeśli naprawdę w coś wierzę, to muszę tego bronić.
Dziedziczę bowiem po nim jego wyrzuty sumienia. Nieomal odczuwam podobną udrękę, jak zapewne on. Dziwi się pan, że wyrzuty sumienia można dziedziczyć. Jak wszystko, jak wszystko, drogi panie. Musimy dziedziczyć, w przeciwnym razie to, co się stało, będzie się wciąż powtarzać.