-
ArtykułyMaj 2024: zapowiedzi książkowe. Gorące premiery książek – część 2LubimyCzytać1
-
ArtykułyTo do tych pisarek należał ostatni rok. Znamy finalistki Women’s Prize for Fiction 2024Konrad Wrzesiński7
-
ArtykułyMaj 2024: zapowiedzi książkowe. Gorące premiery książek – część 1LubimyCzytać12
-
Artykuły„Horror ma budzić koszmary, wciskać kolanem w błoto i pożerać światło dnia” – premiera „Grzechòta”LubimyCzytać1
Cytaty z tagiem "odpuszczenie" [10]
[ + Dodaj cytat]Rozpacz jest ceną, którą się płaci za wyznaczenie sobie nieosiągalnego celu. Powiedziane jest, że to grzech, za który nie ma odpuszczenia; ale tego grzechu nigdy nie popełni człowiek zepsuty lub zły. Taki ma zawsze nadzieję. Nigdy nie osiąga swego punktu zamarzania, w którym się poznaje absolutna klęskę: tylko człowiek dobrej woli nos właśnie w sercu tę właśnie możność, by zostać potępionym.
Gdy przestajemy kontrolować, często mamy uczucie, że rezygnujemy z potrzeby zmian i teraz musimy akceptować wszystko takim, jakie jest. Nic bardziej mylnego. Dzięki temu możliwy staje się wybór i otwarcie odpowiednich drzwi.
Bez manipulacji, oczekiwań czy wymagań zaczynamy rozumieć, że zmiana nie następuje dlatego, że chcemy czegoś innego, ale dlatego, że coś innego powinno nastąpić.
Nie ma żadnego abstrakcyjnego bytu, który nazywa się zło (...)
To ludzkie uczynki mogą być dobre albo złe. I na szczęście jest jeszcze przebaczanie winy. Nawet jeśli ktoś czynił zło, zawsze może czynić dobro i będzie miał odpuszczone.
Jeżeli darujesz któremuś życie, to on za moment „w podzięce”, wpakuje ci kulę w plecy. W życiu było tak samo- największe problemy są zawsze z tymi, którym odpuścisz.
Grzech opowiedziany zostaje odpuszczony. Opowiedziane życie – zbawione.
Nie zawsze możesz posiadać skarb, trzymając się go. Czasami magia dzieje się, kiedy odpuszczasz.
Letting go wasn't giving up. It was the ultimate act of hope (...).
Jeśli bieda raz poznała twoją twarz, nigdy ci nie odpuszczała.
(...) każdy jest ekscentrykiem, każdy ma swoją pozycję na ustalonej skali szaleństwa, każdy jest barwną postacią, tylko przezroczysta nuda otoczenia jest nieomylna, tylko ona, przed tym, zanim przepadnie w zapomnieniu, zdolna jest do doskonałego odpuszczenia. s.8.
Trzeba pokochać i zaakceptować siebie samego, a potem wszystko inne.