-
Artykuły17. Nagroda Literacka Warszawy. Znamy 15 nominowanych tytułówLubimyCzytać1
-
ArtykułyEkranizacja Chmielarza nadchodzi, a Netflix kończy „Wiedźmina” i pokazuje „Sto lat samotności”Konrad Wrzesiński3
-
ArtykułyCzy książki mają nad nami władzę? Wywiad z Emmą Smith, autorką książki „Przenośna magia“LubimyCzytać1
-
ArtykułyŚwiatowy Dzień Książki świętuj... z książką! Sprawdź, jakie promocje na ciebie czekają!LubimyCzytać7
Cytaty z tagiem "nuda" [256]
[ + Dodaj cytat]
Niebo nie sprzyja bezczynnym.
(Sofokles.
He told me that originally he had worked only in the Kiev office, before getting transferred to the zone. 'I asked for it. I wanted to do it instead of sit in front of computer,' he said, and took a swig of water. 'And most people don't work at all, if the computer has Internet.' Here was someone who believed that boredom was worse for you than radiation.
George chodzi spać do banku od dziesiątej do czwartej, z wyjątkiem sobót kiedy budzą go o drugiej i każą wyjść.
Teraz jednak kukurydza wypuściła wiechy, mija pełnia lata, czas otwiera swoje podwoje, gotów, by znowu w nie przyjąć drobne sprzeczki i błahostki. Dni tracą swoje ostre krawędzie, znika poczucie fatum, które brzęczało nam w żyłach jak rój drobnych nieustępliwych owadów.
Następuje powrót do stanu, w którym nikt nam nie obiecuje wielkich zmian, poza zmianą pór roku. Jakieś niedopracowanie, niedbałość, nawet sporadyczna nuda zwisają w przestworzu ziemi i nieba”.
- - -
{w:} „A po co pani to wiedzieć?”, s. 447.
Wszystko to jest konieczne, ponieważ nuda jest nie do zniesienia tylko wtedy, gdy mamy na nią czas, jeśli więc zorganizujemy sobie dzień w taki sposób, że nie zostaje nam ani trochę czasu, nie możemy się nudzić.
So people might say, "oh my God you're so boring. You're not saying a thing", but I love it now. I say, if I'm boring, then amuse yourself by finding something else to do. You see, they relied on me to entertain them. Once, if somebody said I'm boring, I would go mad, I'd have had a flap ... but now I love it.
...ogólnie seks jest nudny. Jak zabawki, którymi Kevin gardził, gdy był małym szkrabem, okrągły palik wchodzi do okrągłej dziury. Tajemnica polega na tym, że nie ma żadnej tajemnicy.
Trzeźwa, nieruchoma, osamotniona świadomość tkwi pomiędzy ścianami; trwa. Nikt w niej już nie mieszka. Jeszcze przed chwilą ktoś mówił ja, mówił moja świadomość. Kto taki? Na zewnątrz były mówiące ulice, ze znanymi kolorami i zapachami. Pozostały anonimowe ściany, anonimowa świadomość. Oto co istnieje: ściany, a pomiędzy ścianami mała żyjąca i bezosobista przezroczystość. Świadomość istnieje jak drzewo, jak źdźbło trawy. Drzemie, nudzi się. Małe ulotne świadomości zaludniają ją jak ptaki gałęzie. Zaludniają i znikają. Zagubiona, opuszczona świadomość pomiędzy tymi ścianami, pod szarym niebem. A oto sens jej istnienia: że jest świadomością, że jest zbyteczna. Rozpuszcza się, rozprasza, pragnie się zgubić na brązowej ścianie, wzdłuż latarni czy też tam w mżeniu wieczoru. Ale nigdy nie może o sobie zapomnieć; jest świadomością świadomości, która zapomina o sobie. Taka już jest.
Moim największym darem jest fantastyczny wprost talent nicnierobienia, nie mogę więc nawet powołać się na nudę, jako na racjonalną pobudkę chwycenia za pióro.