Cytaty z tagiem "lee" [73]

Zagłuszanie bólu na jakiś czas sprawia, że powraca ze zdwojoną siłą.

Nadchodzi czas, kiedy będzie trzeba wybrać między tym co dobre, a tym co łatwe.

Jedną z rzeczy, za które kocham książki, jest to, że dzieli się w nich ludzkie losy na rozdziały. To niesamowite, ponieważ nie można tego zrobić w prawdziwym życiu. [..] Niezależnie od tego, co się dzieje, życie toczy się dalej, czy ci się to podoba, czy nie, i nigdy nie możesz pozwolić sobie na to, żeby się zatrzymać i po prostu złapać oddech.

Bo widzisz, Harry, to nasze wybory ukazują, kim naprawdę jesteśmy, o wiele bardziej niż nasze zdolności.

Przyszłość dla mnie nie istniała. Dopiero będąc ze Sky, zacząłem myśleć o tym, co stanie się jutro, pojutrze, za rok czy w odległej przyszłości. Potrzebuję tego teraz. Boję się, że jeśli nie wezmę jej w ramiona, znowu zacznę patrzeć za siebie i przeszłość całkowicie mnie pochłonie.

Księżycowy czas wyłącza mnie tylko na trzy dni w miesiącu, a fiut potrafi ogłupić mężczyznę o każdej porze dnia i nocy.

Na początku Marvel stworzył Zagrodę i Styl.
Zagroda nie miała formy i istniała w pustce; ciemność padła na lica Rysowników.
I Duch Marvela zstąpił na oblicza Scenarzystów.
I rzekł Marvel: "Niech się stanie Fantastyczna Czwórka".
I stała się Fantastyczna Czwórka.
I ujrzał Marvel, że była dobra.

- Stan Lee.

Nie jest to już spleen czy nieokreślony stan duszy właściwy czasom fin de siecle’u. Nie jest to również nihilizm, który w pewnym sensie zmierza do unormowania wszystkiego poprzez zniszczenie, pasję resentymentu. Nie, melancholia jest zasadniczym tonem systemów funkcjonalnych, współczesnych systemów symulacji, programowania i informacji. Melancholia jest nieodłączną właściwością sposobu znikania sensu, sposobu ulatniania się i rozpraszania sensu w systemach operacyjnych. I wszyscy jesteśmy melancholikami. Melancholia jest owym gwałtownym zanikiem uczuć, stanowiącym właściwość systemów, które osiągnęły stan nasycenia. Wówczas nadzieja zrównoważenia dobra i zła, prawdy i fałszu, a tym bardziej nadzieja skonfrontowania ze sobą jakichś wartości należących do tego samego porządku, ogólniejsza nadzieja wytworzenia stosunku sił i objawienia się stawki w grze – znika, zawsze: wszędzie system ma zbyt wielką moc: jest hegemonem.

- Podobają mi się te blizny - powiedziała.

Zbliżyła się o krok, przyglądała jego brzuchowi z nieukrywanym zainteresowaniem.

- Skąd się wzięła ta? - spytała, wskazując ją palcem. Reacher spojrzał na swój brzuch.

Po prawej stronie widać było ślad wielu założonych szwów, rysujący kształt nieregularnej

gwiazdy. Rzucał się w oczy, biały i gniewny, tuż nad płaszczyzną mięśni.

- Matka mi to zrobiła - powiedział.

- Matka?

- Wychowywały mnie niedźwiedzie grizzly. Na Alasce. Harper tylko przewróciła

oczami, po czym spojrzała na pierś po prawej stronie. Była tam dziura po kuli kalibru.38,

dokładnie na wysokości mięśnia piersiowego. Wokół niej nie rosły włosy. Była to głęboka

dziura. Mogłaby wsadzić w nią mały palec, aż do samego końca.

- Chirurgia rozpoznawcza - wyjaśnił. - Chcieli sprawdzić, czy mam serce.

Melancholia, rozmyślając, dlaczego / wszystko, co jest, w nicość się obraca, / i żadna budowla nie jest wieczna, / a nasze stopy wszędzie depczą po grobach, / mówi do siebie: Och, skoro wszystko zostanie zniszczone, / po cóż tworzyć bez końca i budować?