Cytaty z tagiem "iskra" [31]

Katniss Everdeen, dziewczyna, która igra z ogniem, wznieciła iskrę, a ta, nie ugaszona w porę, podpali całe Panem.

Trzeba jednak pamiętać, że iskra nie ogrzeje izby, a pojedyncze nasionko nie da obfitych zbiorów. Głęboka prawdziwa miłość musi rosnąć i się rozwijać.

Jesteśmy iskrą z ogniska rozpalonego wiele miliardów lat temu.

Jej towarzysz wciąż gapił się ponuro w dal, jakby oczekiwał, że morderca lada chwila wychynie zza jakiegoś głazu i zamacha rękami.

Sądziła, że przekroczyła już granicę bólu i że nie ma w niej miejsca na więcej. A jednak przypomniała sobie, jak kiedyś powiedziała Łucznikowi, że miłości nie da się zmierzyć na żadnej skali, a teraz zrozumiała, że z bólem jest tak samo. Potrafił wzrastać i wzrastać, a gdy sądziła, że doszła do granicy wytrzymałości, zaczynał rozlewać się na boki, dotykać innych ludzi i łączyć się z ich bólem.

Dziś jednego człowieka od drugiego dzieli mur. Nie ma lekkich, żartobliwych uwag, które świadczą o krytycznej, niezależnej myśli. Każdy zajęty jednostkowym losem (...). Dominuje fatalizm bierności. Ale społeczeństwo jest zagadką. Czasem mała iskra powoduje pożar.

Miałem masę drutów i baterii, żeby wytworzyć iskrę. Ale nie można, tak po prostu, małą iskrą zapalić drewna. Dlatego zebrałem wystarczająco pasków kory z tutejszych drzew palmowych, wziąłem parę patyków i pocierałem to wszystko, żeby wytworzyć wystarczające tarcie do…
No niezupełnie. Skierowałem czysty tlen na drzazgę i skubana zapaliła się jak zapałka.

Nie znam nic bardziej oszałamiającego niż iskra. Jest krótkotrwała, delikatna, wygasa już od chwili narodzin, jeśli nie znajdzie nic, czym mogłaby się pożywić, pojawia się i gaśnie. Nikt nie obawia się iskierki, choć może ona rozpętać niszczycielski pożar, ogień, którego nie da się ugasić, nieszczęście, które nas obezwładni.

Jakie to ma znaczenie, że zostałeś poczęte przez przypadek bądź przez omyłkę - czy świat, w którym znaleźliśmy się, nie powstał przez przypadek czy przez omyłkę? Niektórzy utrzymują, że na początku nie było nic prócz wielkiego spokoju, ogromnej nieruchomej ciszy, a potem powstała iskra, coś się rozdarło i to, czego nie było, zaistniało.

Jedno z krainy królów dawno zapomnianych.
Jedno z paleniska,gdzie iskra się tli.
Jedno ze świata dnia,wciąż obserwowane.
Jedno ze zmierzchu,gdzie czas nocy nagli.