-
Artykuły„Nowa Fantastyka” świętuje. Premiera jubileuszowego 500. numeru magazynuEwa Cieślik3
-
ArtykułyMaj 2024: zapowiedzi książkowe. Gorące premiery książek – część 2LubimyCzytać3
-
ArtykułyTo do tych pisarek należał ostatni rok. Znamy finalistki Women’s Prize for Fiction 2024Konrad Wrzesiński9
-
ArtykułyMaj 2024: zapowiedzi książkowe. Gorące premiery książek – część 1LubimyCzytać13
Cytaty z tagiem "grzechy" [30]
[ + Dodaj cytat]
- Wszyscy mamy coś za uszami - skwitowała szeptem pełnym bólu. - Mój mąż raczył mawiać, że nawet święci popełniali grzechy.
- Ktoś musi je popełniać, żeby inni mogli ich za to karać (...) .
Oto mam dowód, że nie da się całkiem wymazać plam z przeszłości, można tylko trochę je rozjaśnić, i że grzechy są jak wirus, który czeka, aż osłabnie twoja odporność, i rzuca się na twoje ciało.
- Zachcianka tak niewinna...Mógłby pan zdobyć się na jakiś inny nałóg, bardziej grzeszny, nie sądzi pan?
- Zapewne. Sam to sobie mówiłem. Ale pensja, jaką pobierałem za moją służbę, wystarczała mi co najwyżej do pielęgnowania cnót. Grzechy należały zawsze do innych, do tych, co potrafią się urządzić, słowem do sprytnych, łaskawa pani...
s.89.
Prawdziwym grzechem duchowieństwa jest pazerność. Jest o wiele gorsza niż kochanka proboszcza.
If there's no God to see my sins, do my sins still exist?
Przekonałam się, że nie wolno stawiać granic swoim marzeniom. Powinny zawsze je przekraczać. Gdyby to ode mnie zależało, do siedmiu grzechów głównych dopisałabym ósmy, grzech zaniechania. Jest dużo bardziej niewybaczalny niż cała reszta.
- To Bóg ich [Duńczyków] przysłał - wtrąciła nieśmiało Gytha - żeby nas ukarać.
- A za co miałby nas karać? - zirytował się ojciec.
- Za nasze grzechy - odparła Gytha, robiąc znak krzyża.
- Za nasze grzechy to Bóg kiedyś nas potępi - mruknął. - A oni przybyli tu, bo mają puste brzuchy.
- Karzą wam wierzyć, tak mi się przynajmniej wydaje, że praca to przekleństwo, kara za grzechy, że życie nasze to coś żałosnego, że tym lepiej, im prędzej się je skończy.
- Tak, przyczyniamy się gorliwie do tego, by życie nasze stało się pasmem smutku.