-
ArtykułyZa każdą wielką fortuną kryje się jeszcze większa zbrodnia. Pierre Lemaitre, „Wielki świat”BarbaraDorosz1
-
ArtykułyStworzyć rzeczywistość. „Półbrat” Larsa Saaybe ChristensenaBartek Czartoryski2
-
ArtykułyNagroda im. Ryszarda Kapuścińskiego: poznaliśmy 10 nominowanych tytułówAnna Sierant13
-
ArtykułyWielkanocny Kiermasz Książkowy Ebookpoint – moc świątecznych promocji i zajączkowy konkursLubimyCzytać13
Cytaty z tagiem "dziecko" [1 246]
[ + Dodaj cytat]Chciałbym doczekać czasów, kiedy wmawianie mojemu dziecku, że świat został stworzony w sześć dni przez istotę, która musiała po tym wysiłku kolejny dzień odpoczywać, zostanie nazwane po imieniu: to obraza całej nauki, wszystkich, którzy przyczynili się do jej rozwoju , a w końcu również dziecka i jego inteligencji. Jeżeli ktoś opowiada podobne bzdury osobom, które nie przyszły z własnej woli ich wysłuchiwać, postępuje tak jak wandal przerywający nabożeństwo, by wygłosić tyradę przeciwko bogu.
Rodząc dzieci, nie wiemy, na co się porywamy. Dziecko to takie stworzenie, które wyczuje i wykorzysta przeciw nam wszystko, każdą słabość. Dzieci, z zasady, powinny się rodzić wyłącznie herosom.
Nie ma usprawiedliwienia dla rodzica, który osobiście nie uczy dziecka myślenia.
Najbardziej charakterystyczną cechą dzieciństwa nie jest łatwość, z jaką marzenia mieszkają się z jawą, lecz całkowite wyobcowanie. Nie istnieją słowa, które mogłyby opisać mroczne lęki i przeżycia dziecka. Mądre dziecko zdaje sobie z tego sprawę i zgadza się na związane z tym konsekwencje. W momencie, kiedy zaczyna sporządzać dokładny bilans zysków i strat, przestaje być dzieckiem
-Jestem człowiekiem skrajności- tak pewnego razu opisał siebie Freddie.-Mam łagodną i surową stronę osobowości- i niewiele pośrodku. Jeśli trafi na mnie właściwa osoba, mogę być wrażliwy jak dziecko i zwykle kończy się to tym, że jestem poniewierany. Ale czasami potrafię być twardy, silny, a wtedy nikt mnie nie dotknie.
Ja wam powiem swoje zdanie, to biedne dziecko się nie uchowa. Z tego dziecka nic nie będzie!
Ale Gizela, kierowana nieznaną, potężną siłą, odebrała Wojtczakowej zawiniątko i niezgrabnie, czule, objęła je znów ramionami. Całe jej ciało, jej twarz, jej uśmiech i jej oczy wyrażały przekonanie zupełnie przeciwne.
Czułość rodzi się w chwili, gdy człowiek zostaje wyrzucony na próg dojrzałości i poniewczasie zaczyna uświadamiać sobie zalety dzieciństwa, z których jako dziecko nie zdawał sobie sprawy.
Czułość jest lękiem przed wiekiem dojrzałości.
Czułość jest próbą stworzenia sztucznej przestrzeni, w której obowiązuje umowa, że będziemy do tego drugiego zwracać się jak do dziecka.
(...) nie ma (...) większego konserwatysty niż dziecko, a zwłaszcza mała dziewczynka (...)
Świat nie chciał go w pełni przyjąć, to on w pełni odrzucał świat. Była to logika zranionego dziecka, ale też arogancja, którą się bronił, kiedy odczuwał osamotnienie, i niewielu mogło pojąć to, co robił. - Apollinaire
Każda z kobiet męczyła się, stając wobec konieczności zawarcia swych myśli na trzech kartkach papieru - jak zapisać wszystko na trzech małych karteczkach? Jak zredagować trzy tak ważne kartki, trzy maleńkie kartki, które są jak testament; mają pomieścić to, co w życiu najistotniejsze... Jak przekazać dzieciom własną duszę i wartości, wskazać im na zawsze, po co przyszła na świat?