Cytaty z tagiem "dorastanie" [212]

Przybywało mu lat, ale nie stawał się bardziej dorosły.

Myślę, że być może umieramy każdego dnia. Być może rodzimy się na nowo z każdym świtem, trochę inni, w innym miejscu na naszej drodze. Kiedy między tobą a osobą, którą byłeś, znajdzie się wystarczająco wiele dni, stajecie się sobie obcy. Może na tym polega dorastanie. Może dorosłem.

Dorastające dzieci przypominają kwitnące kwiaty - przypadek, skłonności i dziedziczność decydują, jakie wydadzą owoce.

Nie lubiła książek dla dzieci, w których dzieci dorastały, ponieważ "dorastanie" wiązało się (tak w życiu, jak i w książkach) z szybkim, niewytłumaczalnym zanikiem charakteru. Bohaterowie i bohaterki nagle porzucali przygody dla jakiejś nudnej ukochanej, czy ukochanego, brali ślub, zakładali rodzinę i ogólnie rzecz biorąc zaczynali się zachowywać jak stado krów".

Nagle uświadamiam sobie, co oznacza starzenie się. Znaczy, że wszyscy, których kochaliśmy w młodości, stają się już tylko fotografiami na ścianie, słowami opowieści, wspomnieniem w sercu.

Póki co w Polsce dominuje koedukacja. W wyniku tego dziewczęta wchodzą w życie bardzo późno (dziewiętnastolatka bywała ongiś uważana za nieledwie starą pannę!!) z bagażem wiedzy zupełnie zbędnej (vide MATEMATYKA), którą to
wiedzę mądra Natura w ciągu miesiąca od zdania matury usuwa z ich główek. Za to nie mają zupełnie wiedzy im potrzebnej, w dodatku wiedzy zgodnej z ich zainteresowaniami i zdolnościami.

Dopiero teraz rozumiem zasłyszane słowa, że dorastamy nie wtedy, kiedy buntujemy się przeciw rodzicom, lecz kiedy rozumiemy, że mieli rację.

- Dorośli nigdy niczego dzieciom nie mówią.
- Dzieci też nigdy niczego nie mówią dorosłym (...). Dzieci tego świata i dorośli tego świata dryfują w dwóch całkowicie oddzielnych łódkach i zbliżają się do siebie tylko wtedy, kiedy trzeba nas gdzieś podwieźć samochodem albo kazać nam umyć ręce.

Jako dziesięciolatek sądził, żee życie właśnie tym jest: przygodą i wolnością. Tymczasem odkrył, że swoboda ruchu jest niewielka, że zmiana raz obranego kierunku graniczy z niemożliwością oraz że wszystko razem wzięte jest znacznie mniej ekscytujące, niż wyglądało na początku.

W młodości wiele rzeczy wydaje się nudziarstwem bez rumieńców życia. W miarę dorastania człowiek dostrzega, że te właśnie rzeczy są dla niego najważniejsze.