-
Artykuły„Nowa Fantastyka” świętuje. Premiera jubileuszowego 500. numeru magazynuEwa Cieślik3
-
ArtykułyMaj 2024: zapowiedzi książkowe. Gorące premiery książek – część 2LubimyCzytać3
-
ArtykułyTo do tych pisarek należał ostatni rok. Znamy finalistki Women’s Prize for Fiction 2024Konrad Wrzesiński9
-
ArtykułyMaj 2024: zapowiedzi książkowe. Gorące premiery książek – część 1LubimyCzytać14
Cytaty z tagiem "diament" [16]
[ + Dodaj cytat]
Nie stój nad mym grobem i nie roń łez,
Nie ma mnie tam,nie zasnęłam też.
Jestem tysiącem wiatrów dmących,
Jestem diamentowym błyskiem na śniegu lśniącym.
Jestem na skoszonym zbożu światłem promiennym,
Jestem przyjemnym deszczem jesiennym.
Nie stój nad mym grobem i nie roń łez.
Nie ma mnie tam,nie zasnęłam też.
Nie stój nad mym grobem i nie płacz na darmo.
Nie ma mnie tam. Ja nie umarłam...
Wewnątrz każdej bryły węgla tkwi diament, który czeka, żeby się wydostać.
Diament. To zwykły kamień poddany wysokiej temperaturze i ciśnieniu.
A co do diamentów, to, jako że wszyscy jesteśmy tworami zbudowanymi na związkach węgla, to taki potencjał tkwi w każdym." ~ Tomasz Krajewski
(...) czas zarówno obraca żelazo w rdzawy pył, jak przemienia węgiel w diament.
(...) jeśli kiedyś znika ktoś, kto nas zna, tracimy jakąś wersję samych siebie. Sposób, w jaki byliśmy postrzegani, w jaki nas osądzano. Budują nas ci, którzy nas znają, kochanek lub wróg, matka czy przyjaciółka, a ich poszczególne wiedze tendencyjnie uwidoczniają różne strony naszego charakteru, obrabiają je, są jak tarcze w ręku szlifierza diamentów. Każda taka strata to krok do grobu, w którym wszystkie wersje zblakną i rozwieją się na dobre.
Życie jest wspaniałe jak diament, ale kruche jak szkło okienne.
Teraz wolałbym zapomnieć, że znałem ludzi, którzy nie byli: złodziejami, chciwcami, wiarołomcami, którzy nie ułaskawiali łotrów i nie krzyżowali uczciwych, którzy nie dawali cnocie ślubu z występkiem. Potworny świat: dla znalezienia cnoty więcej trzeba przerzucić spodlonych cielsk, niż rozbić skał dla wyszukania dyamentu.
[...] diament to tylko kawałek węgla uformowany przez ciśnienie panujące w głębi ziemi, a następnie wyniesiony na powierzchnię w kominie wulkanicznym. Ktoś go szlifuje, tworzy fasetki. Nie może nad nim ciążyć klątwa, nie różni się pod tym względem od liścia, lustra czy ludzkiego życia. Światem rządzi wyłącznie rachunek prawdopodobieństwa. Rachunek prawdopodobieństwa i fizyka.