-
ArtykułyCzytamy w weekend. 19 kwietnia 2024LubimyCzytać319
-
ArtykułyPrzeczytaj fragment książki „Będzie dobrze” Aleksandry KernLubimyCzytać1
-
Artykuły100 najbardziej wpływowych osób świata. Wśród nich pisarka i pisarz, a także jeden PolakKonrad Wrzesiński1
-
ArtykułyPięknej miłości drugiego człowieka ma zaszczyt dostąpić niewielu – wywiad z autorką „Króla Pik”BarbaraDorosz2
Cytaty z tagiem "cielesność" [9]
[ + Dodaj cytat]Już dawno nie jestem wrażliwy na punkcie swojego ciała. To tylko mięso.
Ludzkie ciało jest różnorakie w formach, zachowaniach, w rozmiarach, kształtach i kolorach i patrzenie na jedno konkretne ludzkie ciało oznacza pojmowanie tego jednego ludzkiego ciała i żadnego innego.
Z tego zapomnienia budzę się szybko. Pośpiesznie przywracam na miejsce pamięć, popłoch. Z ciała wyrywa się słowo (klasyczne), które wypowiada emocję nieobecności: wzdychać: „wzdychać za obecnością cielesną”: obie połowy androgyna wzdychają za sobą, jakby każdy oddech, niepełny, chciał zmieszać się drugim: obraz uścisku, ponieważ stapia dwa obrazy w jeden: podczas miłosnej nieobecności jestem, smętnie, obrazem odklejonym, który wysycha, żółknie i się kurczy.
Wiesz, że powędruje ustami w dół brzucha, doprowadzi Cię niemal na szczyt rozkoszy, a potem przylgnie ustami do twoich warg, i wówczas się dowiesz, jak smakuje twoje własne pożądanie.
Nie trzeba wstydzić się fizyczności. To dar od bogów i nic nie kosztuje. [...] Powinnaś cieszyć się rozkoszą, którą może dać ci ciało.
-Czego chcesz właściwie ode mnie? Albo lepiej: po coś mnie zbudził? - zapytał inżynier, skrobiąc się mocno w szyję pod swoją koźlą bródką z tym spoufaleniem, z jakim po przebudzeniu odnosimy się do własnego ciała.
Nie mamy nic prócz ciała. Wszystko, co dookoła niego, prócz niego, pływa dookoła, czasem cumuje na dłużej. Tylko te tkanki i ciepłe schronienie zostaje z nami na zawsze, od pierwszych do ostatnich chwil. I ono niesie nas dumnie przez cały ten czas, przez dni i noce.
gdy już bóg się przestanie wtrącać w moje ciało
Z każdego oka drzewo będzie wyrastało
i zakołysze się wśród liści owoc
na którym świat zatańczy purpurowo
Spomiędzy moich śpiewnych warg wyrośnie
róża co wciąż od nowa rodzić będzie wiosnę
i panny co namiętność cierpią jak chorobę
będą kładły tę różę między piersi drobne
Spoczną pod śniegiem moje mocne dłonie
A moja ukochana w ptaki wytężone
wstąpi wędrując przez trawy i zioła
i ptasie skrzydła będą dotykać jej czoła
zaś moje serce przez ten czas się stanie
Falą co wzdyma się i grzęźnie w oceanie [s. 15].
Niemniej jednak, abstrahując od wszelkich tradycji religijnych i bez względu na to, jaką etykę w nas się wpaja, losy każdego człowieka zależą od postawy, którą przyjął w stosunku do istniejącej w nim przeciwstawności pomiędzy ciałem a duchem: czy jej istnienie negował, czy raczej umiał pogodzić w sobie zwierzę z aniołem. Każdy próbuje uporać się z tym, jak potrafi, lecz każdy ma własną odpowiedź, której będzie musiał udzielić, harmonię, do której doprowadza lub nie doprowadza - sam jeden, bez niczyjej pomocy, chyba że jest chrześcijaninem...