-
Artykuły„Nowa Fantastyka” świętuje. Premiera jubileuszowego 500. numeru magazynuEwa Cieślik3
-
ArtykułyMaj 2024: zapowiedzi książkowe. Gorące premiery książek – część 2LubimyCzytać3
-
ArtykułyTo do tych pisarek należał ostatni rok. Znamy finalistki Women’s Prize for Fiction 2024Konrad Wrzesiński9
-
ArtykułyMaj 2024: zapowiedzi książkowe. Gorące premiery książek – część 1LubimyCzytać14
Cytaty z tagiem "bogowie" [160]
[ + Dodaj cytat]Śmiertelnicy tak bardzo chcą wierzyć, że za tym wszystkim kryje się coś więcej... Pragną, by istniało przeznaczenie, bo to pozwala im twierdzić, że ich żywot faktycznie ma jakiś sens... Są złaknieni cudów. Do tego stopnia, że gdy dzieje się coś niezwykłego, uznają, że to wola bogów. Nawet nie zadają pytań. Dlaczego? Jak to możliwe? Jakie jest prawdopodobieństwo, że coś takiego przydarzyło się właśnie mnie...?
Zrozumiałem po prostu, że jest jedyny sposób zrównania się z bogami: wystarczy im dorównać w okrucieństwie.
Pamiętajmy, że "wszechwładny" Zeus - "rodziciel bogów i ludzi" - musi patrzeć na śmierć własnego syna Sapredona ginącego na polu bitwy od włóczni Patroklosa. A przecież chciał temu zapobiec. Hera, widząc jednak, że znów próbuje syna "[...] od śmieci uwolnić posępnej" interweniuje, by nie wpływał na jego dolę. Prosi męża: "Nie przeszkadzaj mu polec", i Zeus opuszcza syna. Później młody Palestyńczyk rewolucjonista ukrzyżowany na wzgórzu Golgota zwróci się do ojca słowami o homeryckim zabarwieniu: "Ojcze, czemuś mnie opuścił?".
- A może - szepnęłam - zapytać Bogów? - Wszyscy zwrócili się w moim kierunku.
- Tych dręczycieli?! - Wagner krzyknął. - Ja nigdzie nie idę tym razem.
- Bogowie rzadko przyjmują śmiertelnych. - Odparowała niebieska.
Trochę zrobiło mi się głupio. Czemu Bogowie mieliby nas wysłuchać? Przecież to śmieszne.
Im wcześniej człowiek nauczy się żyć w zgodzie z własnymi wewnętrznymi bogami i demonami, tym szybciej pokona strach.
Afrodyta oznaczała kłopoty od chwili, kiedy wypełzła z morza. I należy to rozumieć dosłownie: wyszła z morza.
- a więc nie wierzy pan w boga?
- ta idea zaprzątała nam głowy przez kilka cyklów, ale prędko daliśmy sobie z tym spokój.
- dlaczego?
- dlaczego mielibyśmy się oszukiwać?
- ale to dodaje otuchy...
- fałszywa nadzieja dodaje fałszywej otuchy.
- Bogowie udają, że są rodzicami - odezwałam się - ale tak naprawdę są dziećmi, które klaszcząc, domagają się więcej.
(...) nauczyłem się czegoś o bogach. Jeśli zawrze się z nimi układ, należy go dotrzymać. Oni mogą łamać wszelkie reguły, my nie.
Bogowie zawsze wynagradzają tych, którzy wspomagają będących w potrzebie, i napełniony wzruszeniem.