Cytaty [13]

Ponoć los daje nam tyle, ile jesteśmy w stanie udźwignąć, tylko nie wiem, jak wpadł na pomysł, że jestem kulturystką, i obarczył mnie tym wszystkim.

Z pewnością nasza przyjaźń kosztuje ją sporo gwałtownych emocji. Może mogła spotkać na swojej drodze kogoś mniej skomplikowanego, ale ja nie chciałabym się przyjaźnić z nikim innym.

Teściowa pierdylion razy zapuściła się za kolczasty drut graniczny, tratując wszystko, co zastała po drugiej stronie. Podejrzewam, że do jej natapirowanej rudej głowy nie da rady wniknąć myśl, że nie zawsze za pieniądze można wszystko zdobyć.

No proszę. Właśnie się dowiedziałam, że imprezuję ze stadem uzależnionych od alkoholu baranów, a zamiast salonu mamy do dyspozycji śmierdzącą moczem bramę. Nawet nie próbuje tłumaczyć, że cygara i alkohol (w jakiejkolwiek postaci) to nie są najszczęśliwsze akcesoria do rehabilitacji, ale wytrącona z równowagi milczę.

Nieustająco elektryzuje mnie widok kobiety w zbyt luźnych lub zbyt małych szpilkach, z których wysuwają się na posadzkę zdziwione palce, przypominające stado węszących na niskim wietrze ogarów mocno trzymanych na przykrótkiej smyczy.

Jestem tak wściekła, że gdybym była ziarenkiem kukurydzy, eksplodowałabym popcornem.

Zbieram niespokojne myśli do słoiczka, zakręcam mocno wieczko i odkładam na najdalszą półkę spraw do załatwienia.

Po niespodziankach, które funduje życie, nadal nie wiem, gdzie mentalnie znajduje się jutro, więc nawet go nie planuję, bo teraźniejszość jest wystarczająco ekscytująca.

Byle czego nie wezmę. Za tysia robić nie będę. Jak przyszłem do urzędu, to żenada, same tylko takie oferty mieli. Bidakowi wiatr zawsze w oczy wieje.
- A ile chciałbyś zarabiać?
- Bo ja wiem. Pięć, sześć tysi byłoby dobrze.
- A dwanaście byś chciał?
- No, pytanie! A co, masz coś na oku?
- Nie, ale jakbyś zarobił tysiąc miesięcznie, to w rok byś uzbierał dwanaście.

Myśl sobie, co chcesz, ale Paweł nie dostrzegłby sztuki, nawet gdyby okrakiem usiadła mu na twarzy.