Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Schodzimy na wybrzeże, gdzie czeka już piroga Matahi. Kilka pchnięć wiosłem i jesteśmy na pokładzie "Matahiwy". Odkąd otrzymałem w Dolinie Wawau list od Taio, nie mogę się pozbyć uczucia, że czeka mnie ciężkie rozstanie. Istotnie, trudno tu być wiernym ludziom i wyspom. Wędrując z jednej wyspy na drugą człowiek się zakochuje w każdej, przywiązuje do coraz nowych ludzi. I dlatego każdorazowe pożegnanie staje się swego rodzaju dramatem. Za każdym razem śpiewane są pożegnalne pieśni, za każdym razem spadają do wody pożegnalne wieńce kwiatów. Bo nie można nie kochać tych wysp, bo nie można nie lubić i nie szanować ich mieszkańców.