Jesteśmy społecznością, która kocha książki

- Cherie, czy ten stół zrobił coś, co przeoczyłem, czy też chciałaś tylko dać mu nauczkę?
- Wyobraziłam sobie, że to Evor.
- Dziwne, bo są niezbyt podobni.
- Mam bujną wyobraźnię.
- Ach. - Zabawnie poruszył grubymi brwiami. - Więc może wyobrażasz sobie mnie jako Brada Pitta?
- Jestem w tym dobra, ale nie aż tak, gargulcu.

Przynajmniej dopóki nie zjawiła się Shay i nie zagroziła, że im poobcina męskość. Zdumiewające jak taka groźba potrafi przekraczać granice ras, kultur i gatunków.

Zranione serce trudniej uleczyć niż zranione ciało.

Cherie, nie mogę znieść twojego widoku, kiedy cierpisz. Nigdy więcej nie ryzykuj. Chcesz walczyć z losem? To chore.

Poza tym jeszcze nie spotkała mężczyzny, który nie uważałby, że "nie" to ot samo co "tak" czekające, aż się stanie.

-Dokąd idziesz?
-Znaleźć schronienie, bo nadciąga burza.
Rozległ się kolejny ryk. Czując skurcz żołądka, Shay przycisnęła dłoń do brzucha.
-Przed chwilą obiecałeś, że będziesz mnie bronić.
Levet prychnął z wysuniętym językiem.
-Skasowałaś facetowi porshe. Radź sobie sama.