Jesteśmy społecznością, która kocha książki

I tak się właśnie kończy świat. Nie hukiem ale skomleniem.

Czy się ośmielę?” „Czy się ośmielę?”
Czas aby zawrócić i zejść ze schodów
Z plamką łysiny na czubku głowy –
Powiedzą: „Jakże mu włosy zmarniały!”
Mój żakiet, kołnierzyk sztywno dopasowany pod brodą,
Mój drogi, a skromny krawat, zwykłą szpilką podpinany –
Powiedzą: „Jakże mu schudły ręce i nogi!”
Czy się ośmielę
Wszechświat niepokoić?