Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ludzie, którzy dręczą i nienawidzą innych,ludzie zimni i agresywni nie są ludźmi szczęśliwymi. Zachowują się tak właśnie dlatego,że są nieszczęśliwi.

- Teraz już rozumiem. - Co rozumiesz? - Jak latają ptaki. I dlaczego to kochają.

To właśnie klucz do szczęścia. Zrozumieć, gdzie jesteś i co masz już teraz, i czuć za to wdzięczność.

Wszyscy potrzebujemy czasu dla siebie. Czasu na oddech i chwilę samotności. Inaczej zapomnielibyśmy, kim naprawdę jesteśmy.

Potrzeba trochę czasu, żeby zobaczyć kogoś w nowym świetle, kiedy przez tyle lat patrzyło się na niego w określony sposób albo wcale się go nie widziało.

Zwycięstwo nie jest powodem do dumy, jeśli się oszukiwało".

Miłość wypełnia, a później opuszcza serca ludzi... serca innych ludzi. Jak przypływ i odpływ. Nigdy tego nie rozumiałam. Moje się nie zmieniło. Wypełniło się i pozostało pełne. Pozostaje pełne nawet teraz...nawet teraz.

Nikt nie jest bezradny, jeśli sam tak nie postanowi.

O ile dobrze pamiętam doszłam do wniosku, że śmiech zużywa się z wiekiem. Wyobrażałam go sobie jako szpulę kolorowych wstążek we wnętrzu człowieka - kiedy się całkiem rozwiną, nie ma skąd wziąć ich więcej.

[...] ucieczka rzadko bywa właściwym rozwiązaniem. W ten sposób kupujesz tylko czas, nic więcej.

Ale na tym właśnie polega problem z ludźmi, prawda? Musimy o wszystkim wiedzieć. Niewiedza to dla nas męczarnia.

Usłyszała go wyraźnie i przeszyło ją ostre,słodkie ukłucie radości."Mitzy, nie ruszaj się". I nie poruszyła się. Nawet żeby wziąć oddech.

[...] pustynia jest oceanem piasku, rzeźbionym przez wiatr jak każdy duży akwen. Jej ruchy były ruchami wody - marszczyła się na powierzchni albo tworzyła grzebienie i doliny; mocne podmuchy zrywały z grzbietów wydm bryzgi tak samo jak z fal.

Rodzina to rodzina, każda ma swoje sekrety...nawet ta najbardziej wytworna.

[...] tylko mury mogą nas przed czymkolwiek powstrzymać. Prawdziwymi przeszkodami są tylko mury i kajdany. Resztę pokonasz, jeśli tylko zechcesz.