Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Porażka to najlepszy nauczyciel.

Nie jestem piękna. Nie jestem biegła w meandrach dworskiej polityki. Nie mam nienagannych królewskich manier. Za to pobrałam gruntowne nauki i jestem inteligentna. Największym moim atutem jest umysł, jest moją prawdziwą dumą".

Ktoś mnie chwyta z tyłu i obraca do siebie. To Cosme. Ściska mnie na tyle długo, by szepnąć:
– Nie bądź zimna, Eliso. Nie bądź taka jak ja.
Chwiejąc się, robię krok do tyłu.
– Ale... to pomaga.
Potrząsa głową.
– Nie. Wydaje ci się, że tak, lecz wcale tak nie jest.

Opancerzam się, sercu każę być kamieniem.

Czy moje życie jest tyle warte, żeby dla jego ratowania niszczyć cudze?

Atmosfera jest jak woda bliska wrzenia. Każdy ma granice wytrzymałości. Myślisz, że zniesiesz wszystko, że dasz radę, jeszcze jeden dzień, i nagle już nie możesz. Gładka powierzchnia nagle bulgocze i strach zmusza cię do rozpaczliwych kroków, byle tylko uciec.

To chyba część problemu. Bo źli nigdy nie są do końca źli, a dobrzy do końca dobrzy i dlatego tak trudno jednych rozróżnić od drugich.

Czasami najlepszy przyjaciel, który widzi wszystko tak wyraźnie, to najgorsze, co może się zdarzyć.

Najbardziej niebezpieczna część podróży to odcinek najbliżej domu.

Zabiłam w życiu wiele istot, tak, i każda z nich wolałaby dalej żyć, ale jeszcze nigdy nie targnęłam się na człowieka. Jeszcze nigdy nie zabiłam żadnego stworzenia tylko dlatego, że jest okrutne i złe.

Albo pojawi się inne zło. Zło zawsze odrasta.

Potrzeba to surowa nauczycielka.

Bezczynność kusi, chciałabym odpocząć, ale nie śmiem. Z bezczynnością przychodzą złe myśli.

Ludzie kłamią bez przerwy i to nie robi na mnie wrażenia. Ale jedno małe kłamstewko z twoich ust kompletnie zwala mnie z nóg.

Miłość piękniejsza jest od rubinów, słodsza od miodu, smakuje lepiej niż królewskie wino. A nikt nie kocha bardziej niż ten, kto chce życie oddać w imię miłości. Moja miłość to jak otwarty flakon z wonnymi perfumami.

Brama wiodąca do życia jest wąska i niska , nieliczni ją odnajdują.

Kiedy przemilczenie staje się kłamstwem, trudno wszystko odkręcić.

- Mężczyźni bywają bezwzględni - przyznaje. - Zwłaszcza kiedy im się wydaje, że kobieta do nich należy.

Jasper chyba ufa mi całkowicie, skoro zdobył się na taką szczerość. ALbo może już tak jest, że tajemnice sprawiają, że ludzie czują się tak samotni, że w końcu chcą komuś zaufać.

Czasami z Jeffersonem milczenie jest równie kojące jak rozmowa.

Jak się okazuje, wielki świat ma niewiele wspólnego z małą, płaską mapą.

- Wygląda na to, że całe życie czekałem na twoją decyzję, Lee. Ale mężczyzna nie może czekać bez końca i dalej być mężczyzną.

Dziwne, jak pewnych rzeczy się nie zauważa, póki ich nie stracisz.

Nikt cię tak nie spowalnia, jak nadmierny pośpiech.

Świat jest nagle pusty i cichy. Za cichy, jakby nawet drzewa musiały na chwilę ucichnąć i posmutnieć.

Tutaj nic nie jest idealnie. Tutaj musimy cieszyć się tym, co mamy.