Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ten, kto przywiązuje się do dnia jutrzejszego, traci dzień dzisiejszy.

Prawdą jest, że utrapienie człowieka nie pochodzi od Boga, niektórzy jednak z biegiem czasu odkrywają, że ich własne cierpienie jakby ich oczyściło. By to zrozumieć, trzeba zdobyć pewną dojrzałość, a także mieć za sobą doświadczenie wewnętrznych pustyni.

Jeśli szukamy szczęścia, by służyć samemu sobie, to prędzej czy później ono się nam wymknie.

Bóg, pozostawiając człowieka wolnym, nie przygląda się biernie jego udrękom, ale cierpi wraz z nim.

Kochać – to tak łatwo się mówi. Żyć miłością, która przebacza – to już zupełnie inna sprawa.

Mrok nigdy nie jest całkowity i nie opanowuje całego człowieka. Bóg zaś jest obecny nawet w najgłębszej ciemności.

Kiedy gęstnieje mrok, Jego miłość jest ogniem. A ty wpatruj się w tę lampę zapaloną w ciemnościach tak długo, aż w Twoim sercu nie zaświta brzask i nie wstanie nowy dzień.

Nawet jeśli nasze serce nas potępiło, Bóg jest większy od naszego serca.

Zmiana ma mieć magiczne działanie. To prawda wyobcowanie się daje na moment spokój, stanowi odmianę i człowiek myśli nawet, że dokonała się w nim metamorfoza. Ale mija czas i oto pewnego dnia znowu staje twarzą w twarz z samym sobą. Pomimo zmiany otoczenia, wszystko pozostało w nim identyczne. I znowu czuje się nienasycony.

Porzuć siebie, dawaj siebie. Tak znajdziesz uzdrowienie nie tylko swoich ran.