Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nie da się patrze na cierpienie innych i nie oślepnąć.

Wygrałeś wojnę, teraz musisz jeszcze wygrać pokój!

Nikt nigdy nie wygrywa wojny, a wojny nigdy się nie kończą.

Człowiek jest stworzony na obraz Boga, a ludzie są głupi, agresywni, morderczy, destrukcyjni. Więc i Bóg jest głupi, agresywny, morderczy, destrukcyjny.

Bo przecież miał przed sobą przyszłość. Wypatrywał jej niecierpliwie, żeby nie myśleć o tym, co było - to zupełnie jak ze światłami samochodu na skrzyżowaniu, które oświetlają drogę na wprost, wyławiają z mroku rozmaite możliwości, ale nie są w stanie pokazać wszystkiego. Kiedy samochód skręca, jego reflektory oświetlają wyłącznie drogę przed nim, pozostawiając w cieniu... no właśnie, co? Inną drogę, tę, której nie wybierzesz i której nie poznasz, a którą dostrzeżesz jedynie kątem oka. Liczy się tylko przyszłość, to, co przed tobą, choć nie masz przecież pojęcia, co cię tam czeka.

Bethan była zafiksowana na klasę średnią. Bała się jej, chciała mieć to, co jej przedstawiciele, udając, że wcale tak nie jest. Żywiła urazę do posiadaczy, że posiadają, a do tego wszystkiego odczuwała pełną furii, zadzierającą nosa dumę, że jest kobietą pracującą, która nie czuje potrzeby, żeby mieć cokolwiek.

Mam wrażenie, że jeśli okaleczony człowiek nie próbuje uzdrowić innych, staje się po prostu... jeszcze bardziej okaleczony, myślał Riley.

Z drugiej strony chyba nie można wymagać od ludzi, by byli tacy, jacy naprawdę nie są.

Przed wojną był Riley. Zawsze był Riley. Riley był wszędzie. Przed wojną, podczas wojny, we Francji, w polowych szpitalach, na stacjach, w listach, w braku listów, w krzykach mężczyzn, we mgle, w kącie nachylenia plecaka nieznajomego na ulicy, w Londynie, w Paryżu, w parku, w estamintes, w lyońskich herbaciarniach, w błocie, w każdym zakrwawionym bandażu, w pociągach, na drodze, w ciemności, w jej snach, w nocy, o świcie. I tu...Tak, także tutaj jest Riley. Oczywiście, że tu jest Riley.
Nieważne, gdzie naprawdę jest.

Tyle że wojna to nie piekło, prawda? To coś znacznie gorszego. Bo piekło jest tylko dla grzeszników, a wojna dotyka każdego, nawet najbardziej niewinnego.

Przeznaczenie w nieprawdopodobny sposób gra nam na nosie i uchodzi mu to na sucho. Co jeszcze można zrobić jeśli nie wyć ze śmiechu?

Można umrzeć na wiele sposobów, nie tylko fizycznie...

Lecz jak można tęsknić za czymś, czego się nigdy nie poznało?

Tak więc trwają Wiara, Nadzieja, Miłość - te trzy: z nich zaś największe jest poczucie humoru.

Odwaga wobec wielkich kłopotów w życiu, cierpliwość wobec małych. A kiedy pracowicie zakończysz trudy dnia, zaśnij w pokoju. (Bądź dobrej myśli. Bóg czuwa).