Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Spytał, o czym myśli. Odpowiedziała, że myśli o lecie i swoim ogrodzie.
- Człowiek nie powinien sobie życzyć, żeby życie szybciej mijało.

Było słonecznie i bezwietrznie. Tafla wody była nieruchoma jak szkło. Patrząc na nią, uświadamiałem sobie bezmiar nieznanych nikomu historii, które kryje w sobie wszystko na świecie, woda, ziemia, góry, niewysłowiona przestrzeń czasu. I czułem zachwyt, zdumienie i pokorę wobec tej wielkości. Zrozumiałem wtedy, że jedyne, co jest nam na tym świecie dane, to zdolność wyboru: jak kochamy, jak żyjemy, z czego rezygnujemy. I prawdę mówiąc, ostatecznie jedyne, co po nas pozostaje, to opowieści.