Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Wiara i wychowanie podpowiadały jej, że jeśli w obowiązki oprócz wysiłku włoży również serce, praca stanie się czymś więcej, stanie się dobrem, a to jest wartością samą w sobie i zawsze wraca do człowieka. Czasem w innej formie, ale wraca.

"Nie sztuka machać szabelką i ginąć za idee, sztuka być codziennie uczciwym. Wstawać codziennie rano i chodzić do pracy, po to, żeby robić rzeczy, w których wartość się wierzy. Kłaść się wieczorem zmęczonym. Codziennie przez długie lata kochać tę samą kobietę i mieć czas dla dziecka.

Cały czas łudziły się, że bez facetów będą miały święty spokój, tymczasem teraz ciągle przyłapywały się na jakimś niedostatku, braku pożywki dla hodowanego poczucia własnej wartości. Niedobory, ułomności i śmieszność mężczyzn traktowały jak trampolinę do własnej wartości. Beznadzieja mężczyzn pozwalała rozkwitać ich kobiecości. Bez tych żywych obiektów, które służyły im do analizy błędów natury, musiały się ograniczyć do dowcipów o wyższości wibratora nad męskim przyrodzeniem. Pełne namiętności zapasy zamieniły na jałowy sarkazm.