Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Było coś znajomego w tutejszych zapachach. W roślinach na poboczu. W wilgoci trawy i delikatnej wieczornej mgiełce, w jaskrach, wierz­bówkach i wyrastających na wysokość metra trybulach. A może chodziło o tymotkę? Nie pamiętał, po prostu wszystko wydawało się znajome.

Przypomniał sobie o kamieniu, tym okrągłym, leżącym pod na­ rożnikiem domu. Gdy go podniósł, na boki rozbiegło się kilka stonóg.
Klucz tkwił na swoim miejscu. Trudno mu było trafić do zamka drżącą dłonią. Nie miał prawa otwierać tych drzwi. Powinieneś wiedzieć, że odmówili wszelkich kontaktów.

Mijał miejsca, o których zdążył zapomnieć albo zwyczajnie o nich nie myślał. A one mimo to wciąż tutaj były.