Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Przecież nakładamy teraźniejszość na przeszłość. Patrzymy wstecz przez pryzmat tego, co już wiemy, więc nie widzimy jej tak jak ludzie, którymi wtedy byliśmy, tylko tak jak ludzie, którymi jesteśmy teraz, a to oznacza, że przeszłość drastycznie się zmienia.

....nakladamy terazniejszosc na przeszlosc. Patrzymy wstecz przez pryzmat tego, co juz wiemy, wiec nie widzimy jej tak jak ludzie, ktorymi wtedy bylismy, tylko jak ludzie, ktorymi jestesmy teraz, a to oznacza, ze przeszlosc drastycznie sie zmienia.

Lubiłem świat i lubiłem czuć się za zaciągniętymi zasłonami, jakbym siedział w pudełku.

Moja matka mawiała, że najbardziej jedwabisty dźwięk na świecie to śmiech bogatej kobiety.

Pusia zawsze powtarzała, że nie ma większego luksusu dla kobiety niż okno nad zlewem.

Ludzie, którzy tracą zimną krew, to tylko dodatkowy kłopot.

Dzieci ucieszyły się na mój widok, gdy poprzedniego dnia wszedłem do domu, lecz potem odkryły, że jestem tą samą osobą, którą znają od zawsze.

Potrzeba znacznie więcej czasu, żeby coś ocalić, niż by to obciąć".

Jest w życiu kilka takich chwil, gdy podskakujesz i przeszłość, na której stałeś, odsuwa się do tyłu, a przyszłość, na której masz wylądować, jeszcze nie wjeżdża na swoje miejsce, więc przez moment trwasz w zawieszeniu, niczego nie wiedząc i nikogo nie znając, nawet siebie samego.

To zadziwiające, czego można się dowiedzieć o człowieku, jeśli okaże się zainteresowanie.

Trzeba służyć tym, którzy potrzebują posługi, a nie tylko tym, przy których jest ci dobrze z samym sobą. Andrea to moja pokuta za wszystkie błędy.

Jest w życiu kilka takich chwil, gdy podskakujesz i przeszłość, na której stałeś, odsuwa się do tyłu, a przyszłość, na której masz wylądować, jeszcze nie wjeżdża na swoje miejsce, więc przez moment trwasz w zawieszeniu, niczego nie wiedząc i nikogo nie znając, nawet siebie.

Nawet najgłupsze pomysły nabierają sensu,jeśli się urzeczywistnią.

- Kościół katolicki pomaga kobiecie zwolnionej za pobicie dziecka dobyć pracę opiekunki do dzieci. Piękne.

Choć nie było ojca, który mógłby mi powiedzieć, jakim powinienem być człowiekiem, wciąż wiedziałem, czego by ode mnie oczekiwał.

W tamtych czasach młodzi ludzie byli inni. Nie czuliśmy tak wielkiej potrzeby analizowania każdego zdarzenia. Nadciągała wojna, wszyscy o tym wiedzieli.