Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Gdy jesteś potworem ludzie dziękują ci za każdym razem, gdy zachowasz się jak człowiek

- Wyglądałabyś oszałamiająco [w czerwonej sukni].
- Jak będę chciała kogoś oszołomić, to przywalę mu w głowę.

Gdyby oceniano nas po naszych rodzicach i dziadkach, to równie dobrze wszyscy moglibyśmy od razu nabić się na jakiś ostry stalagmit.

- Wybacz to, co powiem, ale nie należysz do najbardziej spostrzegawczych osób, jakie spotkałem w życiu - zauważył jeszcze Raffin. - Twoja zdolność przegapiania rzeczy oczywistych jest zadziwiająca.

A jednak dziwny to był potwór, bo w głębi serca obawiał się własnej brutalności i pogardzał nią. Wyrzucał sobie własną dzikość. A czasem nawet buntował się i odrzucał ją zupełnie. Ale gdy zachowywał się inaczej, to czy przestawał być potworem? Czy stawał się czymś innym?

- Ale ty się nie martwisz, co, Katsa?
- Niespecjalnie.
- Nic dziwnego, bo nigdy nie marzniesz, potrafisz upolować niedźwiedzia gołymi rękami i rozpalić ogień w śnieżycy, używając sopli za podpałkę.

Sądziła, że przekroczyła już granicę bólu i że nie ma w niej miejsca na więcej. A jednak przypomniała sobie, jak kiedyś powiedziała Łucznikowi, że miłości nie da się zmierzyć na żadnej skali, a teraz zrozumiała, że z bólem jest tak samo. Potrafił wzrastać i wzrastać, a gdy sądziła, że doszła do granicy wytrzymałości, zaczynał rozlewać się na boki, dotykać innych ludzi i łączyć się z ich bólem.

Jej towarzysz wciąż gapił się ponuro w dal, jakby oczekiwał, że morderca lada chwila wychynie zza jakiegoś głazu i zamacha rękami.

- Nawet gdybym szukała kandydata na męża i tak nie wybrałabym Giddona. Ale nie zamierzam poślubić nikogo. Dziwne, że nie słyszałeś na ten temat żadnych plotek, w końcu mieszkałeś na dworze Randy wystarczająco długo.
- Och, tak słyszałem. Ale słyszałem też, że jesteś tylko bezmyślnym narzędziem, a król trzyma cię na krótkiej smyczy. Żadna z tych rzeczy nie okazała się prawdziwa.

Skye ucałował ją w czoło.
- Uratowałaś mi życie.
- Wy, Lienidzi, jesteście bardzo bezpośredni w okazywaniu uczuć. - odparła Katsa.
- Nazwę twoim imieniem moje pierworodne dziecko.
- Dla dobra dziecka lepiej się wstrzymaj i upewnij, że to córka. Albo zaczekaj,aż wszystkie dzieci podrosną, i nazwij tym imieniem najbardziej uparte i niesforne.

- Jesteś bardzo dziwnym potworem - niemal wyszeptał. - Potwory lubią omamiać ludzi.
Cóż mogła na to odpowiedzieć? Była kiepskim potworem, a jeszcze gorszym człowiekiem.

Niewielu ludzi potrafi domyślić się, że koniowi utkwił kamyk w rowku kopyta, mimo że zwierzę nie utyka. Może i potrafię upolować obiad równie łatwo jak zabijać ludzi, ale przynajmniej nie gadam z końmi.

- Zakochasz się w królu
- Wykluczone. Jest słaby i pije za dużo wina
- A ja? Jestem zazdrosny i sypiam z innymi kobietami.
- Na szczęście poznałam Cię zanim zacząłeś to robić.
- Ale nie kochasz mnie tak jak ja ciebie
....
"Miłości nie można mierzyć w ten sposób... Obwiniasz mnie o swoje uczucia, ale jaką w rzeczywistości ponoszę winę?

Gdzieś w głębi domu rozlega się dzwonienie,
niemal zbyt odległe, by je usłyszeć, ale dźwięczne
i przejrzyste jak dzwoneczki na wietrze.
Wybieraj, wybieraj, wydają się mówić.

-[...] Czuję się, jakbym wszędzie miała kolce. Odpycham od siebie wszystkich, których kocham.
Nash wzruszył ramionami.
-Nie mam nic przeciwko temu, żebyś mnie odpychała, jeśli ma to oznaczać, że mnie kochasz, siostrzyczko.

You may Hunt for my food, and pound me every time we fight, and protect me when we're attacked, if you like. I'll thank you for it."
"But I'd never need to protect you, if we were attacked. And I doubt you need me to do your hunting, either."
"True. But you're better than I am, Katsa. And it doesn't humiliate me. It humbles me.

(...) Gdybyśmy wiedzieli, że nasi bliscy tak szybko umrą, próbowalibyśmy zachować więcej wspomnień.
- Dobrych wspomnień - poprawiła go szeptem Iskra.

W końcu nie jestem jakaś wyjątkowa. Wszyscy musimy kroczyć ścieżkami, których nie wybralibyśmy świadomie.

Wdzięczność wymaga mniej energii niż złość.

Czasami najmądrzejsi ludzie nie umieją uświadomić sobie rzeczy oczywistych.