Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Są straty, które odmieniają świat. Są śmierci, po których patrzymy na wszystko inaczej. Jest ból, który przenosi nas do całkowicie innego wszechświata, nawet jeśli wszyscy inni uważają, że nic tak naprawdę się nie zmieniło.

Nie chcemy dowiadywać się, że są rzeczy, których nie da się naprawić, że jest ból, którego nie da się uleczyć. Są rzeczy, z którymi uczymy się żyć, ale to nie to samo co zakończenie w pełni szczęśliwe. Wszystko jedno, ile tęczy i motylich skrzydeł pojawi się w opowieści, są historie, które nie mogą skończyć się dobrze.

...ludzie martwią się, gdy ktoś mówi, że nie chce mu się żyć, dlatego nie przyznajemy się do tego. A to jest niebezpieczne. Jest to bowiem jeden z elementów rzeczywistości, przed jaką stawia nas żałoba, i trzeba o tym mówić. Bywa tak, że jest nam kompletnie obojętne, czy będziemy żyć, czy nie. Ale to nie znaczy, że faktycznie chcemy się zabić. Po prostu jest nam 'wszystko jedno'.
[...]
'Nie zabiję się, ale powiem ci, że jeśli z okna budynku, koło którego przechodzę, wypadnie pianino, nie będę biegł, żeby przed nim uciec.' - Dan, po śmierci męża.