Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Śmiech i marzenia są sekretem lepszego życia.

Czasami, kiedy słucham niektórych piosenek, wydaje mi się, jakby ci, którzy je napisali, mieszkali z nami i mogli słyszszeć wszystko to, o czym myślimy.

Bo często sami nie wiemy, czego pragniemy. Myślimy, ze wiemy, co jest dla nas najlepsze, ale w rzeczywistości sami to sobie narzucamy. To ryzyko, które podejmujemy, jeśli nie słuchamy samych siebie.

Pomału umiera ten, kto unika namiętności, kto woli mieć czarno na białym i kropki nad "i" zamiast ogółu emocji, od których błyszczą oczy, które zamienią ziewanie w uśmiech, od których mocniej bije serce w obliczu błędów i uczuć.

Wszystkiego, czego nie znasz, pragniesz z odrobiną lęku.

(...) z pewnymi sprawami nie ma się co śpieszyć, że pewne uczucia, emocje dojrzewają z czasem, jak niektóre owoce, a kiedy nadchodzi właściwy moment, wtedy, dokładnie tak - można się w nie wgryźć.

(...) naprawdę umierają ci, którzy nie potrafią żyć. Ci, którzy krygują się, bo myślą o tym, co powiedzą inni. Ci, którzy odpuszczają szczęście. Ci, którzy cały czas postępują w ten sam sposób, bo myślą, że nie potrafią zrobić niczego innego, którzy wierzą, że miłość jest więzieniem, którzy nigdy nie pozwalają sobie na drobne szaleństwa ku uciesze własnej lub innych. Nie żyją ci, którzy nie potrafią poprosić o pomoc ani tym bardziej jej zaoferować.

Kto nie szaleje w młodości, ten szaleje na starość.

...życie należy do nas i nie dostajemy od nikogo niczego w prezencie, że to my je kształtujemy w oparciu o to, czego naprawdę pragniemy. Ale trzeba być bardzo pewnym swego, w przeciwnym razie stanie się coś dokładnie odwrotnego. Nasze lęki przeważą i sami wszystko zaprzepaścimy, obwiniając za to innych. Moje życie jest zwyczajne i w oczach innych może chyba nawet uchodzić za skromne i pozbawione satysfakcji. Ale tak nie jest. Żyję, jak umiem, i w sposób, który pozwala mi tak czy inaczej, choć nie bez wielu wyrzeczeń, dbać o moją rodzinę. Właśnie taką rodzinę, jakiej bardzo chciałam.

Czasami, żeby zobaczyć ścianę, musisz na nią wpaść.

Kiedy szukasz jedynie szczęścia, nie widzisz tego, co masz przed oczami. Szczęście mydli ci oczy, rozkojarza, szczęście wysysa cię jak gąbka. Jesteś zaślepiona. Widzisz tylko to, czego pragniesz, czego potrzebujesz i co chcesz widzieć.