Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Gdziekolwiek byśmy nie zmierzali,poszukujemy słońca.Brniemy przez tunele ciemności z nadzieją,że za kolejnym zakrętem ujrzymy promyk nadziei.A chłód wypełniający nasze dusze w końcu zniknie,ogrzany ciepłem miłości.

To ludzie są największymi potworami żyjącymi na Ziemi i chyba tak już pozostanie.

Nie sztuką jest skończyć to życie, kruszynko, sztuką jest stawić mu czoła i pokazać środkowy palec.

To prawda, że jeśli człowiek jest na krawędzi, zawsze zwróci się do Boga, jaki by on nie był. Każdy, czy to niewierzący, czy wierzący, będzie krzyczał „Boże, pomóż!”, będzie żebrał o cud, nawet jeśli jest to tylko mrzonka i złudna nadzieja… Bo jeśli nie ma już nic, cóż innego nam pozostaje…?

Miłość jest nadzieją,siłą i przekleństwem w jednym.Ponieważ kiedy kochasz,wiesz,że jesteś w stanie zrobić i osiągnąć wszystko.Daje ci moc,jakiej nie uzyskasz w żaden inny sposób,ale kiedy znika,kiedy zostaje ci zabrana,to jakby wyrwano ci duszę,zmiażdżono serce i wypalono umysł…A wiesz,co wtedy trzyma cię przy życiu?(…) -Wspomnienia.Kiedy zawala ci się świat i wiesz,że nie dasz rady przeżyć choćby minuty dłużej-wspominaj…Bo we wspomnieniach miłość żyje wiecznie.

Jutro może nie zdarzyć się nigdy.Słońce może nie wzejść,a serce przestać bić.

Ktoś, kto kocha, nie niszczy. Ktoś, kto niszczy, nigdy nie kochał.

Nie miałam nikogo, do kogo mogłabym się zwrócić, ani miejsca, które mogłabym nazwać domem.

Czy życie aby na pewno jest darem? Bo jak żyć, skoro twoim jedynym towarzyszem jest samotność…? A ona z kolei podpowiada ci nieustannie, by skończyć tę udrękę.

Nie ma takiego zła, które nie zostałoby ukarane ani takiego dobra, które nie zostałoby wynagrodzone.

Pochyliłam się szybko, ustami dotykając jego ciepłych warg, i wszystko, co było złe - wszystko, co napawało mnie strachem oraz sprawiało, że czułam się nic niewarta i bezsilna - znikało jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki.

Istnieje taki rodzaj smutku, którego nie da się wyrazić łzami, nie da się nikomu wytłumaczyć i pozwolić zrozumieć. Osiada on głęboko w sercu, wżerając się w nie, i wypala w nim ogromną dziurę. Dziurę, której nie sposób załatać.

Kiedy przyjdzie ten dzień i będziemy czekać na wyrok, jaki wyda na nas życie, a nasz obrońca, jakim jest przeznaczenie, nie da rady nas ocalić i los w roli kata postanowi nas rozdzielić - chcę, byś żyła, byś zawalczyła, Lex... Rozumiesz, kochanie? Chcę, byś żyła...

Kochać to także umieć się rozstać. Umieć pozwolić komuś odejść, nawet jeśli darzy się go wielkim uczuciem. Miłość jest zaprzeczeniem egoizmu, zaborczości, jest skierowaniem się ku drugiej osobie, jest pragnieniem przede wszystkim jej szczęścia, czasem wbrew własnemu. -Vincent van Gogh.

Walkę kończy śmierć, każda inna rzecz walkę jedynie przerywa. ~Andrzej Sapkowski.

Gdziekolwiek byśmy nie zmierzali, poszukujemy słońca.

czasami nie jesteśmy w stanie zrozumieć, co kieruje osobami, które odbierają sobie życie. Ale to ich decyzje. Oni nie myślą o tych, których zostawiają. nie interesują się tym, jak bardzo ich śmierć dotknie najbliższych. Mają w dupie to, że Ci ludzie będą musieli żyć z wielką dziurą w sercu i świadomością, że nie zdołali ich uchronić. Sądzisz, że pogrążeni w swojej otchłani beznadziei myśleli o kimkolwiek? NIE. Widzieli tylko swój smutek, który nigdy się nie kończył. Uśmiechali się, kryjąc przed nami swój ból. Dla nich jazdy oddech był karą, nie nagrodą.

Bać powinniśmy się jedynie ludzi, bo to oni stanowią przyczynę wszelkiego zła, od nich wszystko się zaczyna i oni potrafią zniszczyć, zabić i pozbawić drugiego człowieka siebie. To ludzie są największymi potworami żyjącymi na Ziemi i chyba tak już pozostanie.

Z końcem nocy nadejdzie rzeczywistość, a rzeczywistość to nie bajka, to ciągle powracający koszmar ...

Uśmiechali się, kryjąc przed nami swój ból. Dla nich każdy oddech był karą, nie nagrodą.

Gdziekolwiek byśmy nie zmierzali, poszukujemy słońca. Brniemy przez tunele ciemności z nadzieją, że za kolejnym zakrętem ujrzymy płomyk nadziei. A chłód wypełniający nasze dusze w końcu zniknie,ogrzany ciepłem miłości.

Nie sztuką jest skończyć to życie, kruszynko, sztuką jest stawić mu czoła i pokazać środkowy palec.".