cytaty z książek autora "Jan Grzegorczyk"
Ludzie boją się śmierci, a mnie coś podpowiada, że jest to najpiękniejszy moment życia.
Wiedział, że słowa wypowiadane na gorąco zwykle ranią. Nad słowem pisanym łatwiej zapanować. Ubezpieczyć je, wyjaśnić, otoczyć sensem.
Pan Bóg pisze prosto po krzywych liniach życia..
Kiedy człowiek zaufa Bogu, nawet jeśli dostaje po ryju to w tym zaufaniu wie, że nikt nie może mu nic zrobić.
Moje życie nie jest ani więcej, ani mniej warte niż jakiekolwiek inne..
Człowiek się modli i klnie w mowie, która jest mu najbliższa.
Tajemnica człowieka jest zbyt ogromna i zbyt głęboka, aby mógł ją pojąć drugi człowiek.
Nikt mnie tak w życiu nie kochał jak papieros. Najwierniejsza kochanka.
trzeba brać od ludzi to, co mają najlepszego i iść dalej.
Pustynia to nie jest bezkres rozgrzanego piasku, ale hałdy popiołu i wszelkich niedopalonych śmieci, które z sobą przywozisz.
Kłócić się z pijanym to tak jak krzyczeć na kogoś, kogo nie ma.
(...) nie osądzajmy, bo trzeba by rozpruć serce człowieka, by zobaczyć, czego doświadczył, że ma dziś tak skomplikowane życie.
Jedyne, co człowiek może zrobić, to przyjmować rzeczy takimi jakie są. Zgodzić się na tajemnicę
Czegokolwiek doświadczysz, nigdy nie bądź zgorszony człowiekiem. To tak jakbyś gardził Bogiem.
[o marzeniach] A najważniejsze w nich jest to, że są. Wcale nie muszą się spełniać.
Bóg doświadczył ją na końcu zwątpieniem, aby była bogatsza o jeszcze jeden odcień człowieczeństwa.