Nie można wybrać swojego losu, ale można wybrać, kim staniemy się za jego sprawą.

Miłość nigdy nie jest zła. I tak jak powiedziałaś nie jest wyborem. Ona po prostu się wydarza, a my jesteśmy wobec niej bezradni.

I pamiętaj: czas to najpotężniejsza magia.

Czyż bowiem nie poucza poeta, że jeden przyjaciel od serca cenniejszy jest od dziesięciu tysięcy wielbłądów dźwigających złoto i drogie kamienie.

Szczęście to nie jest sekret. Szczęście to mityczny konstrukt, sen, który wy, ludzie, śnicie, żeby przeżyć każdy kolejny dzień. Szczęście to księżyc, a wy niczym słońce nie ustajecie w pogoni za nim, wciąż biegając w kółko i nie zbliżając się doń ani o krok. A jednak nigdy nie przejdzie wam przez myś, że ta pogoń nie ma sensu. Dlaczego?

Poeta poucza: wszystkie opowieści to kłamstwa, które mówią prawdę.

Jest tylko jedna rzecz liczniejsza od gwiazd [...]. A jest to mrok, który je nosi.

-Jeśli nie wystarczy ci wolności, by kochać -szepczę -to nie masz jej wcale.

Czas pochłania wszystko, płynie własnym tempem jak wydmy pustyni, nikogo nie pytając o zdanie, pożera cywilizacje, wymazuje z map krainy i miasta, zaciera wspomnienia i pustoszy pamięć. Wszystko prędzej czy pózniej przemienia w pył.

Ścieżka miłości wiedzie ku przepaści (...). Wszystkich, którzy nią podążają, czeka zguba, nie zaś szczęście.

Nie ma co udawać, że jestem inna, niż jestem. Czas ruszyć naprzód.

Jestem niewolnicą lampy, a twoja wola jest moją wolą. Twoje życzenie jest moim rozkazem.

Jest słońcem, a ja księżycem. Musimy trwać w rozłące, inaczej zostanie zaburzona równowaga świata.

(...) nic, absolutnie nic nie jest warte zdrady kogoś, kogo się kocha.

Im wyżej się wznosisz, tym boleśniej upadasz.

[...] kochać znaczy niszczyć.

Życzenia rodzą się z woli człowieka, która jest jedynym prawdziwym i czystym źrodłem jego mocy.

(...) miłość popycha ludzi do głupstw takich jak poświęcenie się dla drugiej osoby.

Ale moje serce to zdradziecka gwiazda, która nie chce się schować przed wstającym słońcem.

Nawet najczarniejszy cień nie ma szans w starciu z promieniami słońca - krzyczę. - Każde dziecko to wie.

Spadam przez gwiazdy.
Przez czas.
Przez światło i wiatr, i ogień.
Przez dym i niebiosa szare jak popiół.

A więc to tak się czuje człowiek, którego życzenie się spełniło.

- Powiedz mi, czy z czasem będzie mi łatwiej?
- Nie będzie łatwiej. Ale staniesz się silniejsza.

- Co teraz?(...)
- Opłakujemy poległych(...) A jutro radujemy się z ocalałymi.

- Kryjesz w sobie tyle sekretów - mruczy. - Mógłbym spędzić resztę życia odkrywając cię kawałek po kawałku.

- Jest tylko jedna rzecz liczniejsza od gwiazd - mówię, unosząc wzrok. - A jest to mrok, który je nosi.

Choć muszę przyznać, że jednak rozumiem to szaleństwo popychające ludzi do pogoni za szczęściem, którego nie sposób pochwycić.

Potrzebuję chwili, by się odnaleźć, by zrozumieć, że stoję w drzwiach, że znajduję się w obu światach i jednocześnie w żadnym. Obracam się i za swoimi plecami widzę płomienie. Ja sama jestem ogniem, który nie rodzi dymu, a który płonie czerwienią i błękitem - zlewającymi się w blask oddzielający świat śmiertelny od nieśmiertelnego.

Jesteś przecież mistrzynią w zmienianiu życzeń w rzeczywistość. Życzyłaś sobie ocalić życie tamtego chłopca i to życzenie stało się rzeczywistością. Otworzyłaś drzwi do z dawna zapomnianej magii, o wiele potężniejszej od mocy wszystkich szajtanów. Ofiara w imię wolności - oto, czym jest Zakazane Życzenie. Poniosłaś ofiarę, a teraz zmierz się z konsekwencjami. Wolność to wielka odpowiedzialność.

Każde życzenie ma swoją cenę.(...) Pytanie brzmi: czy odważysz się podjąć ryzyko? Ile jesteś gotów utracić? Czy jest coś, dla czego gotów byłbyś poświęcić wszystko?