Jesteśmy społecznością, która kocha książki

- (...) Nie możesz wierzyć w Boga, odrzucając reguły księgi, która o nim mówi, która go stworzyła! Nie traktuje się Biblii, Koranu czy Tory albo innych ksiąg jak bufetu na wczasach all inclusive, nie zostawia się tego, czego się nie lubi! Religia to nie menu restauracji - albo przyjmujesz całą koncepcję, albo nic. Przypominam ci, że księgi, które wymieniłam, to spisane słowo Boże, odrzucanie ich fragmentów to odrzucanie Boga. Nie może być tak, że każdy człowiek tworzy własną religię, jakby układał klocki z różnych kompletów. Lepiej pobawić się lego! Albo przyznać, że wymyśla się własnego Boga, takiego, jaki spełnia nasze oczekiwania, więc nie istnieje naprawdę, a tylko dodaje nam otuchy.
- Właśnie po to istnieje tyle religii, żeby każdy mógł znaleźć odpowiedź na nurtujące go pytania.
- To tylko dowodzi, że religia została wymyślona przez ludzi i dla ludzi. Odpowiada ich potrzebom, stosownie do kręgu kulturowego!

Należy zawsze zachować ostrożność, kiedy znajduje się na wycieraczce staruszka. Zawsze. Bo staruszek na wycieraczce nie może oznaczać dobrych nowin. Nigdy.

Czy człowiek ma przestać czytać książki pod pretekstem, że trafił już na tę wyjątkową?

Wszyscy przychodzą do zoo, żeby
zobaczyć pandy, a ponieważ one są równie głupie, jak ładne, to jeżeli nie sprząta się ich zagrody co dwie godziny, na pewno prędzej czy później wytarzają się w odchodach. Na zdjęciach upaćkana we własnej kupie panda wyglądałaby naprawdę paskudnie. Taka fotka mogłaby przekonać całą ludzkość, żeby pozostawiła ten ginący gatunek na pastwę losu, pozwalając mu wymrzeć i oswobodzić świat od głupoty.

To opowieść o naszych najpodlejszych instynktach, o tym, co w człowieku najgorsze – chodzi jedynie o sposób, w jaki o tym opowiadamy. Zło i forma wypowiedzi.

Życie to tylko błysk świadomości w wieczności.

Może jestem piątym albo szóstym facetem w jej życiu, ale liczy się tylko, że to ja sprawię, że nie będzie miała następnych. I mniejsza o tych poprzednich.

Angażować się, ale nie zatracać, dawać, ale bez poświęcania się.

Godzę się być sobą na czas życia, ale nie chcę na wieczność ani mojego serca, ani umysłu.

Czynienie dobra nie rzuca się w oczy tak jak czynienie zła. W złu ciekawe jest, że skupia uwagę, że wzbudza w części ludzi złudne wrażenie że żyją, podczas gdy dobro przechodzi niezauważone, wtapia się w codzienność, bo dobro jest jak smar trybów zegara - kiedy wszystko funkcjonuje, nie zajmujemy się tym, za to kiedy pojawia się rdza...

Każdy z nas ma jakieś zdolności. Większości ludzi nie udaje się dokładnie ustalić jakie, więc nieliczni uprzywilejowani, którym dane jest to odkryć, powinni starać się jak najlepiej je wykorzystać.