Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Popatrz na siebie mówiła tylko popatrz. A jak człowiek ma na siebie popatrzyć to kim jest wtedy ten co patrzy a kim jest ten przez niego oglądany ?

Wszyscy jesteśmy jak dzieci wznoszące dom z patyków, kamieni, gumy do żucia i skrawków zasłyszanych kłamstw, które powtarzamy tak długo, aż stają się prawdą, a wtedy w jej obronie gotowi jesteśmy nawet do zbrodni albo poświęcenia własnego życia.

Czasem ludzie spędzają życie z kimś, kto każdego dnia wydaje im się bardziej niewłaściwy [s.300].

Może ludzie powinni rozstawać się właśnie wtedy, kiedy jednej z osób zaczyna przeszkadzać cudzy oddech.

Pod ścianą stało dwóch mężczyzn z reklamówkami, pogrążonych w tak ciężkim bezruchu, że dopiero gdy znalazłam się bardzo blisko, dotarło do mnie, że tli się w nich coś, co tylko z braku lepszego słowa można nazwać życiem. Popatrzyli na mnie obojętnie, dwa ledwie trzymające się w kupie niedolepki [s.66].

Młoda krytyczka napisała z pasją o subwersywnym podważeniu metanarracyjnego statusu fallogocentrycznej logiki okulocenryzmu, lakierowanej na podtrzymanie męskiej dominacji w świecie literatury kryminalnej [s.124].

Wszystkie za jedną, jedną za wszystkie, jak w jakiejś feministycznej opowieści dla sentymentalnych naiwniaczek, wierzących w siostrzeństwo i wypiekających razem wegańskie ciasteczka [s.227].

(...) popatrzył na mnie świetlistymi oczami szaleńca nawiedzonego jedną z idei, za które teoretycznie się umiera, a w praktyce wykańcza innych [s.245].

Nie przewidział, że inni też kłamią, to się często zdarza kłamcom [s.251].

(...) spoglądająca w lustro z lękiem kogoś niepewnego, czy w ogóle ma odbicie [s.13].

Zapytałam czy lubi Dostojewskiego, a on przebiegł mi po twarzy oczami jak szare robaki i zapytał o imię. I wyznał, że nie robi interesów z ruskimi.

Czasem nic nie da się poradzić. Musimy po prostu jechać przed siebie, patrzeć, jak słońce wyzłaca pejzaż.

nie każde życie nadaje się na powieść. Są tacy, którzy maja w sobie grube tomy sagi rodzinnej, i tacy, z których ciężko wytrząsnąć choćby haiku.