Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Po co Ci wolność, jeśli nie wiesz, co z nią zrobić?

Świat jest sceną, na której leci wciąż ta sama sztuka, a tylko aktorzy się zmieniają.

Kiedy poczujesz się lepiej, świat też będzie inaczej wyglądał...

Dlaczego mówi się, że życie to nie baśń. Życie jest okrutne, tak samo jak baśń. Pamiętam tylko te okrutne.
W baśniach zawsze mówi się o miłości. I o śmierci. I że jeśli się kocha, to się nie umiera. Nie umiera się też, jeśli się jest kochanym. Ale to nie jest prawdą. Każdy umiera. Obojętne, w jaki sposób. Jedni chcą ciągle na nowo umierać - po to, żeby zmartwychwstać.
To tak jak z uzależnionymi od narkotyków - krążą między światami niczym w długim śnie. Układają się w chmurach do spoczynku, a budzą się w ciemnym grobie. Wznoszą się z powrotem do chmur i znów wpadają w czeluść.

Niektórzy widzą tylko to, co dzieje się bardzo daleko, inni nie sięgają wzrokiem poza czubek własnego nosa. Chyba wszystkim przydałyby się jakieś okulary.

Słowa wypowiedziane głośno często są kłamliwe.

- Pisałam do Ciebie.
- Ale teraz już do mnie nie piszesz.
- Bo teraz już jesteś [...]
- A potem? co chciałabyś robić potem?
- Potem chciałabym nauczyć się naprawdę śmiać.
Spojrzałem jej w oczy. Powiedziała to poważnie. Jak zawsze.

W jednym z tamtejszych pokoi leży pewien młody człowiek. Jest tylko połową mężczyzny. W innym pokoju leży kobieta. Jest tylko połową kobiety. Czy razem wciąż tworzą całego człowieka? Ale ten mężczyzna nie szuka kobiety, lecz dobrego snu. A ta kobieta, która jest właściwie dziewczyną, nie szuka mężczyzny, lecz dziecka, którym kiedyś była. Tak więc leżą w swoich łóżkach i przewracają się niespokojnie z boku na bok. Dygocącymi dłońmi obejmują pustkę, napełniają dłonie niczym, mocno trzymają się niczego i lecą przez powietrze w stanie nieważkości i bez celu, jak gdyby jakiś statek kosmiczny porzucił ich we wszechświecie. Nigdy nie poznają Księżyca z jego wystygłą powierzchnią i niosącym ukojenie dalekim światłem. Będą tylko wyrywać się ze swoich rozgrzanych łóżek i krążyć wiecznie wokół Ziemi, nigdy nie lądując.

Uwierz mi, wszystko inne nie jest aż tak złe. Źle jest wtedy, kiedy nie ma się nikogo, o kogo można się troszczyć.

Nie powinno się zawsze wydłubywać rodzynek z ciasta, jak to robią dzieci.

Dopiero gdy się czuje, że odgadło się tajemnicę, można ocenić rzecz właściwie, a nawet pokochać.