Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nie tylko my żyjemy we wszechwświecie, ale wszechświat żyje w nas.

W epoce telewizji kablowej nawet programy, które mogą przenikać atmosferę Ziemi i rozchodzić się w przestrzeni, są dostarczane kablem bezpośrednio do twojego domu. Niebawem mogą nadejść czasy, gdy telewizja zaprzestanie emisji swobodnie rozchodzących się sygnałów radiowych. Obserwujące nas obce cywilizacje zaczną się zastanawiać, czy masz gatunek wymarł. (s. 120-121).

Nieważne, gdzie się ukryjemy, będziemy częścią kosmosu, który nieubłaganie kroczy w kierunku szczególnego rodzaju zapomnienia. (s. 163).

Niewiedza jest naturalnym stanem umysłu naukowca.

Perspektywa kosmiczna przypomina nam, że w przestrzeni pozaziemskiej, gdzie nie ma powietrza, flaga nie załopocze – co wydaje się wskazówką, że być może wymachiwanie flagami i eksploracja kosmosu nie idą w parze.

Jesteśmy gwiezdnym pyłem, w który tchnięto życie i który został upełnomocniony przez wszechświat do jego zrozumienia – i zaledwie zaczęliśmy z tego korzystać.

Pytanie: "Jeśli nie można wyczuć tlenku węgla, to skąd wiadomo, że jest obecny?" Odpowiedź: "Bo padasz martwy."

Ludzie, którzy uważają, że wszystko wiedzą, nigdy nie potknęli się o granicę pomiędzy tym, co we wszechświecie znane i nieznane. Nawet jej nie szukali.

Promieniowanie ultrafioletowe jest przez zwykłe szkło pochłaniane praktycznie w całości. Gdybyśmy zatem widzieli w ultrafiolecie, nasze okna mogłyby być równie dobrze wykonane z cegły. (s. 248).

Wiemy natomiast, że materia, z którą tak się zżyliśmy - budulec gwiazd, planet i organizmów żywych - jest tylko lekką polewą kosmicznego ciasta, skromnymi bojami unoszącymi się w rozległym kosmicznym oceanie czegoś, co wygląda jak nic.

Wszechświat nie ma obowiązku być dla ciebie zrozumiałym.

Dla mnie największą zagadką jest to, dlaczego tak wielu jasnowidzów wybiera pracę przy telefonie dla widzów programów telewizyjnych zamiast zbijać fortunę przy zawieraniu kontraktów na Wall Street. Co ciekawe, nikt z nas nie spotkał się jeszcze z tytułem prasowym w stylu: „Wróżbita wygrywa główną nagrodę w loterii”.

Po pięćdziesięciu latach oglądania ziemskiej telewizji jedyną konkluzją, do jakiej może dojść obca cywilizacja, będzie stwierdzenie, że większość ludzi to neurotyczni, żądni śmierci, dysfunkcyjni idioci.

Czego uczy nas ta intelektualna podróż? Tego, że jesteśmy niestabilnymi emocjonalnie, chorobliwie naiwnymi i beznadziejnie aroganckimi gospodarzami nic nie znaczącej drobinki w kosmosie.

Kiedy przystaję i rozmyślam nad naszym rozszerzającym się wszechświatem (...) czasami zapominam, że po tej Ziemi chodzą niezliczeni ludzie, głodni i bez dachu nad głową, i że wśród tych ludzi jest nieproporcjonalnie dużo dzieci.
(...) że każdego dnia - podczas dwudziestoczterogodzinnego obrotu Ziemi - ludzie zabijają i są zabijani w imię stworzonej przez kogoś innego koncepcji boga oraz że część ludzi, którzy nie zabijają w imię boga, robi to w imię potrzeb i wymogów jakiejś doktryny politycznej.
(...) że zbyt wielu ludzi żyje w niczym nieusprawiedliwionym braku poszanowania delikatnych zależności między ziemską atmosferą, oceanami i lądami, czego konsekwencji doświadczą nasze dzieci i dzieci naszych dzieci, przypłacając je zdrowiem i szczęściem.

Jeden z księżyców Neptuna - Tryton - jest jednak jeszcze chłodniejszy. Jego zamarznięta azotowa powierzchnia ma temperaturę 40 kelwinów, co czyni go najzimniejszym miejscem w Układzie Słonecznym po naszej stronie Plutona. (s. 283).

...patrząc na swoje dzieci po drugiej stronie stołu widzicie je nie takimi jakie są obecnie, ale jakimi były kiedyś, a dokładnie 3 nanosekundy wcześniej”.

Średnio licząc, zaćmienie zdarza się częściej niż olimpiada, lecz w czołówkach gazet nie zobaczysz tytułu "w tym roku wydarzy się rzadkie zjawisko - olimpiada". (s. 215).

Starożytne obserwatoria nie przestają zachwycać współczesnego człowieka, być może dlatego, że współczesny człowiek nie wie zbyt wiele na temat ruchu Słońca, Księżyca i gwiazd nad swoją głową. Jesteśmy zbyt zajęci oglądaniem seriali, by zainteresować się tym, co dzieje się na niebie. Konstrukcja z głazów, zbudowana w oparciu o ruch ciał niebieskich wydaje się nam osiągnięciem godnym Einsteina.

We wszechświecie więcej jest gwiazd niż ziaren piasku na dowolnej plaży; więcej jest gwiazd niż sekund, które upłynęły, odkąd powstała Ziemia; więcej jest gwiazd niż dźwięków i słów wypowiedzianych przez wszystkich ludzi od początku świata.

[Kosmiczne] Obiekty emitujące światło, na przykład gwiazdy, mogą być czerwone, białe lub niebieskie, co niewątpliwie ucieczyłoby ojców założycieli Stanów Zjednoczonych. (s .253).

Chroby weneryczne były znane, zanim pojawiła się astronomia, bo wśród najstarszych zawodów świata astronomowie plasują się dopiero na drugim miejscu. (s. 113).

Kolor gwiazd zależy od temperatury ich powierzchni. Zimne gwiazdy są czerwone, letnie - białe, a gorące - niebieskie. (...) Dla astrofizyków powiedzenie, że coś jest "rozgrzane do czerwoności", oznacza, że to dopiero początek nagrzewania. (s. 254).

Po ogłoszeniu, że kosmos ma zabarwienie miedzy niebieskawozielonym a bladoturkusowym, co okazało się błędne, Karl Glazenbrook i Ivan Baldry z Uniwersytetu Johna Hopkinsa ponownie dokonali obliczeń barwy wszechświata i ustalili, że jest on jasnobeżowy, czyli koloru latte. (s. 265).

Prawa fizyczne obowiązują wszędzie, niezależnie od tego, czy się w nie wierzy czy nie - na tym właśnie polega ich siła i piękno.

Iryd występuje też w największym na świecie dowodzie rzeczowym zabójstwa. Na całym globie jego cienka warstwa spoczywa w osadach geologicznych na słynnej granicy kreda-paleogen (K-Pg) sprzed 65 milionów lat. (s. 122-123).

Jaki wniosek wynika z naszej głębokiej wiedzy o wszechświecie? Chaos. (s. 131).

Równonoc nie zawiera dokładnie dwunastu godzin dnia i dwunastu godzin nocy. Spójrzcie na godziny wschodu i zachodu w gazecie w pierwszy dzień wiosny lub pierwszy dzień jesieni. Wcale nie dzielą doby na dwa dwunastogodzinne bloki. W każdym wypadku czas dzienny wygrywa. (s. 217-218).

Wartość liczby π zawsze była, jest i będzie taka sama, bez względu na to, w jakich czasach dokonuje się jej obliczeń, jakiej narodowości i w jakim wieku jest osoba, która to robi; nie mają na nią również wpływu wrażliwość estetyczna, religia czy poglądy polityczne. (s. 166).