cytaty z książek autora "Anicjusz Boecjusz"
Zaprawdę, najnaiwniejszy ze wszystkich śmiertelnych, jeżeli szczęście staje się trwałe, przestaje być szczęściem.
Jeżeli oczekujesz pomocy lekarza, musisz ukazać ranę.
Zobaczyła [Filozofia] Muzy poezji jak stoją u mojego łoża i pomagają mi znajdować słowa dla płaczu i wzruszona, wzburzona, z gniewem w oczach tak zakrzyknie:
- Kto pozwolił tym dziwkom teatralnym zbliżyć się do chorego? Nie mają lekarstwa na jego smutek, a tylko trucizną słodzą jego słabość. Urodzajny zasiew rozumu zagłuszają bezużytecznym zielskiem namiętności, umysł człowieka przyzwyczajają do chorób, a nie uwalniają od nich.
Spośród wszelkich przeciwności Fortuny największym nieszczęściem jest zaznać szczęścia.
Jeśli upodobnisz swój umysł do rzeczy lepszych nie będzie potrzeby, by sędzia cię nagradzał bo sam dostąpisz rzeczy najwyższych. A jeśli zaczniemy z troską dążyć do rzeczy gorszych nie musisz szukać karzącej ręki z zewnątrz, bo sam się zepchnąłeś w dół.
Współczuj złym, a dobrych kochaj sprawiedliwie.
Idźcie wciąż naprzód, mężni, gdzie ku szczytom
Wiedzie was droga chwały dawnej. Czemuż
Lęk was ogarnia? Pokonana ziemia
Gwiazdami darzy.
W każdym bowiem niepowodzeniu najgorszą stroną nieszczęścia jest myśl, że było się kiedyś szczęśliwym.
Taka jest jednak zwyczajna właściwość wzburzeń wewnętrznych, taka ich siła, że mogą zachwiać człowieka w jego prawidłowym myśleniu, ale powalić i wyrwać z korzeniem z niego natury - nie mogą.
I nie potrzebne mi [filozofii] ściany biblioteki zdobione kością słoniową i szkłem, ale miejsce w twoim umyśle, w którym nie księgi ułożyłam, lecz to, co w nich najcenniejsze, myśli moich dawnych ksiąg.