cytaty z książek autora "Marcus Sedgwick"
Boję się przez większość czasu. Ale nigdy nikomu tego nie mówię. Nie mogę sobie na to pozwolić. Muszę udawać pewność siebie, bo inaczej, kiedy milknę, staję się niezauważalna.
Świat jest wampirem, który odbiera nam duszę. Wysysa z nas radość, a kiedy się nasyci, zostawia nas dygoczących z przerażenia. Próbujemy żyć dalej, ale krztusimy się goryczą, aż w końcu giniemy. Taki właśnie jest świat.
[...] wszyscy chyba pragniemy czasem być kimś, kim nie jesteśmy.
Owszem, zgodnie z matematyką, jeśli mamy 23 osoby w jednym pokoju , to w połowie przypadków dwie z nich urodziły się tego samego dnia. Tak mówi matematyka, ale matematyka zapomina, że a)normalnie nie dowiadujemy się takich rzeczy ot tak, i b)matematyka nie wie, JAKIE TO UCZUCIE, kiedy przytrafia ci się taka sytuacja. Matematyka nie doznaje dreszczu przechodzącego po karku. Matematyka nie potrząsa głową i nie mówi: "Matko Boska Częstochowska!" Ale my owszem. Wiemy, jakie to uczucie, a to uczucie mówi nam, że to MUSI COŚ ZNACZYĆ.
(...)przecież nie trzeba rozumieć dogłębnie danej rzeczy, żeby ją kochać prawda? Właściwie czasem zrozumienie czegoś może sprawić, że kocha się ją mniej.
Kilka dni(...)a wydaje się, jakby minęły miesiące.(...)W dniach wyrzuconych poza normalny bieg czasu, sam czas znacznie zwalnia tempo. Cały czas i żaden czas. Martwy czas martwych dni.
Ludzkie oblicze staje się maską, gdy gaśnie w nim życie.