Jesteśmy społecznością, która kocha książki

W więzieniu życie się nie kończy, po prostu toczy się inaczej. Wcześniej albo później wyrok dobiegnie końca i w perspektywie pojawią się nowe możliwości i plany, które może bez więzienia nigdy by się nie ujawniły.

Niestety, idee nie gwarantują, że mamy do czynienia z przyzwoitym człowiekiem. Dokąd on sam nie znajdzie się w sytuacji wyboru, jednoznacznie nie można o nim niczego powiedzieć. Każdy powinien zadać sobie pytania: "Czy jestem gotów siedzieć za przekonania i nie za swoje sprawy?", "Czy nie wydam kolegów za cenę własnej niewoli?", "Co jest dla mnie ważniejsze: wolność czy reputacja?". Kto nie może odpowiedzieć jednoznacznie, niech odejdzie i cichutko żyje swoim życiem, żeby nie wystawić ani siebie, ani innych.

Dyktatura traktuje naród jak dziecko, republika - jak nastolatka, anarchizm - jak dorosłego człowieka. Samorząd, socjalizacja, samoorganizacja - to są właśnie zasady progresywnego, społecznego systemu. Triumf humanizmu, kiedy wolność, pokój i szczęście będą dostępne dla każdego - to właśnie do czego dąży anarchizm.

Ani represje, ani względy osobiste nie mogą usprawiedliwiać odejścia od podstawowych zasad anarchizmu: pluralizmu i demokratyczności.