Kiedy spadnie ostatni liść, wyschnie ostatnie drzewo i zostanie złowiona ostatnia ryba, zrozumiemy, że nie można jeść pieniędzy".

Była dniem dla mojej nocy.

W śnie
"(...) Wzdycha, opiera głowę o moje ramię i uśmiecha się. Uwielbiam słuchać jak grasz, Christianie. Kocham Cię, Christianie.
Ano. Zostań ze mną, Jesteś moja. Ja też cię kocham.

Budzę się gwałtownie.
Dziś ją odzyskam".

-Z chwilą, kiedy Cię poznałem, zacząłem żyć.

No, kurwa, miód na moje serce.

Nie chcę wypowiadać tego na głos, bo wtedy stanie się rzeczywistością.

-Masz rację. Powinienem pozwolić ci odejść. Nie jestem dla ciebie odpowiedni.
(...)
-Nie chcę odchodzić. - mówi szeptem. (...)
-Ja też nie chcę, żebyś odeszła. (...) Z chwilą, kiedy cię poznałem, zacząłem żyć.

Odżyłem z chwilą, gdy ją poznałem. Czas, który z nią spędziłem, był najbardziej ekscytujący, najbardziej nieprzewidywalny, najbardziej fascynujący w całym moim życiu. Z mojej monochromatycznej egzystencji trafiłem do świata przesyconego kolorami - a mimo to nie mogła być tą, której potrzebowałem.

Znajdujemy wspólny rytm, gdy na mnie pędzi. Dalej i dalej, i dalej, i dalej. Wygląda fantastycznie; tańczące piersi, rozkołysane włosy, bezwładne usta, gdy wchłania każde pchnięcie rozkoszy.
Spogląda mi w oczy, pełna cielesnego pożądania i zachwytu. Boże, jest piękna.

Jej skóra jest już wystarczająco pobudzona, zdejmuje więc rękawice i biorę do ręki pejcz.