cytaty z książek autora "Isabel Wolff"
Są gorsze rzeczy, niż bycie nudnym - pomyślałam. Można męża zdradzać, przesadnie kontrolować, zaniedbywać, być samolubnym, okrutnym i złośliwym. Ale nudnym?
- Nie była zbyt rozrywkowa - wyjaśnił. - I nie zwracała na mnie dość uwagi. Nie była... - zirytowany wzruszył ramionami - ... pobudzającą partnerką.
Co miałaby robić - zaczęłam się zastanawiać. Jeździć po kuchni n motocyklu, żonglując porcelana Wedgwood i śpiewając przeboje z Oklahomy?
Rodzeństwo łączą te same wspomnienia z dzieciństwa - podjęła. - Łączą je te same geny, więc stracić brata lub siostrę to jakby stracić cząstkę siebie. Na przykład rękę, ale to coś więcej. Jakby wyrwano Ci kawałek serca.
Wszyscy musimy chwytać każdą szansę na szczęście w życiu, tato.
Trudniej żyć po stracie kogoś, kiedy jest się starym. Mam za dużo czasu na smutek.
To musi być wspaniałe - nie pamiętać rzeczy, które przysporzyły nam bólu. Powinniśmy jednak akceptować wszystkie wspomnienia, i bolesne, i radosne. Tak naprawdę tylko to dostajemy w życiu na własność.
Z deszczu pod rynnę - narzekała któregoś ranka Kirsten. - Wyzwoleni, ale nie wolni, w czasie pokoju, ale wciąż w stanie wojny, i pod opieką ludzi, którzy do niedawna głodzili nas i katowali. - Przystawiła sobie wyimaginowany pistolet do skroni w obliczu absurdu sytuacji.
Jakim cudem coś tak strasznego jak wojna może nadać niebu tak piękne kolory.