cytaty z książek autora "Giovanni Giacomo Casanova"
Strzeż się tego, kto czytał tylko jedną książkę.
Łapczywie sięgała ręką w tajniki mej istoty, gdy ja musiałem zatrzymywać się w pół drogi
Od tego czasu stale asystowałem przy rannej toalecie króla, przy czesaniu. Mówiliśmy o wszystkim, prócz Ariosta. Król dobrze rozumiał po włosku, ale nie mówił. Ilekroć pomyślę o budzących szacunek wielkich zaletach tego wspaniałego władcy, trudno mi pojąć, jak mógł on popełnić tak olbrzymie błędy, z których wcale nie najmniejszym jest ten, że przeżył swoją ojczyznę.
Kamilla zaś kochała tylko jego - rzecz nieczęsto spotykana u aktorki i kobiety zalotnej - ale będąc rozsądną i znając życie, nie sprawiła zawodu nikomu, kto się do niej zalecał...
Ambicja, zemsta i głupota doprowadziły Polskę do ruiny. Przede wszystkim głupota.
Prawdziwa miłość jest bowiem zawsze nieśmiała (...).
Może i dobrze, że nie związałem się z nikim bezmyślnie, choć w moim wieku niezależność też jest formą niewolnictwa. Gdybym poślubił kobietę na tyle inteligentną, by potrafiła mnie prowadzić (to znaczy rządzić mną) tak, bym nie czuł się rządzony, dobrze zarządzałbym pieniędzmi, miałbym dzieci i nie byłbym teraz na świecie całkiem sam i pozbawiony środków do życia.
— To nasze jedyne dziecko — mówili — nasze oczko w głowie, a dobra, a miła! Kocha rodziców, posłuszna i bogobojna; zdrowa przy tym jak rydz i ma, naszym zdaniem, jedną tylko wadę.
— A jaką, jeśli wolno spytać? — wtrąciłem.
— Za młoda!
— O, feler to wprost uroczy, z którego zresztą sam czas ją uleczy.
Co też za dziwny czasem zbieg okoliczności ludzi ze sobą sprowadza!