Humor dodaje życiu lekkości.

Asertywność to oparta na głęboko zakorzenionych wartościach postawa szacunku wobec innych i wobec samego siebie, której wyrazem jest otwarta komunikacja oraz dobry kontakt z otoczeniem.

Dobra, właściwa troska zakłada, że osoba, o którą się troszczysz, potrzebuje twojego wsparcia. W przypadku nadopiekuńczości działania ochraniające są podejmowane na wyrost, często wbrew woli osoby wspomaganej.

Jeśli stosujesz techniki asertywności tylko po to, aby pokonać drugą osobę, obnażyć jej słabości, przyprzeć ją do muru czy upokorzyć, to tego, co robisz, nie można nazwać asertywnością.

Granica między sprawowaniem opieki a nadopiekuńczością jest bardzo cienka i łatwo ją nieświadomie przekroczyć, nierzadko w imię dobra drugiej osoby. W konsekwencji ktoś, wobec kogo zachowujemy się nadopiekuńczo, zostaje pozbawiony możliwości samodzielnego mierzenia się z życiowymi trudnościami, a tym samym - doświadczenia swojej sprawczości, siły i zaradności.

Jeśli naprawdę szanujemy drugiego człowieka, to jesteśmy wobec niego delikatni.

Człowiek jest prawdziwie asertywny dopiero wówczas, gdy w głębokim zaufaniu do samego siebie i w poczuciu samoakceptacji racjonalnie ufa innym ludziom, a także jest wobec nich autentyczny, otwarty, uczciwy i szczery.