Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zabicie człowieka jest dość łatwe. Związane z tym problemy mają raczej charakter psychiczny, a ich wyleczenie zależy od różnych okoliczności. Żeby zabić, większość ludzi musi pokonać liczne bariery. Empatia, sumienie, refleksja to główne przeszkody w posługiwaniu się brutalną przemocą i chęcią zabijania.

Jednak dla niektórych zabicie człowieka to żaden problem.

Czasem człowiek zmuszony jest stać się kimś innym, bo tylko w ten sposób może odczuwać tęsknotę, bliskość innej osoby, może być zawsze normalny i rozumiany.

Prawdziwe wybaczenie jest niemożliwe, szalone i nieświadome. A ponieważ winni muszą okazać żal, nie da się nikomu wybaczyć do końca. Wspomnienia są niczym rana, która nigdy nie chcę się zagoić.

Szczere wybaczenie ma miejsce wtedy, gdy wybaczamy coś niewybaczalnego.

... bycie zakochanym przypomina w pewnym sensie stan psychotyczny. Przedmiotem miłości jest idealny wizerunek niezgodny z rzeczywistością.
Osoba zakochana jest tylko zakochana w samym uczuciu.

Polubienie drugiego człowieka to kwestia chwil. Za to dokładne poznanie go zabiera wiele lat.

Przeszłość zawsze człowieka dopadnie.

Zdrady się nie wybacza. Człowiek uczy się z nią żyć.

Ludzkie życie jest zawsze cenne bez względu na to, kim się jest.

Każdy, kto milczy, staje się współsprawcą.

Życie jest zbyt cenne aby je marnować w oczekiwaniu na to, iż nadarzy się coś, co popchnie go dalej.

Błąd popełniony w wychowaniu własnego dziecka ma gorzki smak. Jest jak brudny zlewozmywak lub ubłocona podłoga, jak zatęchły pot pijanej matki, zapach dymu tlącego się papierosa albo smród niezmienianej pieluchy.

... wybaczenie czegoś, co można wybaczyć, właściwie żadnym wybaczeniem nie jest. Szczere wybaczenie ma miejsce wtedy, gdy wybaczamy coś niewybaczalnego. Ale taką umiejętność posiada tylko Bóg.

Åke wyprowadził się do swojej nowej kobiety. To właścicielka galerii, Alexandra Kowalska. Na jej wizytówce znajduje się słowo "konserwator". Czy to nie jest ktoś, kto zajmuje się wypychaniem zwierząt, kto tworzy pozorne życie z czegoś, co już jest martwe?

Wspomnienia stają się wyblakłe. To takie same uczucie, jak przy déjà vu.
Na początku wszystko jest jasne i wyraźne, wiadomo, co się potem stanie albo jakie padną słowa. Potem uczucie to znika i nie ma sensu go zatrzymywać. Jest z nim jak z kostką lodu: im mocniej ją ściskamy, tym szybciej się topi.

Nie musiała się specjalnie wysilać, bo wspomnienia napływały same z siebie. Czasem nawet wyprzedzały prawdę. Potrafiła skłamać w jakiejś sprawie, która później rzeczywiście miała miejsce. Uważała, że posiadła dziwną moc. Wyglądało to tak, jakby potrafiła sterować swoim otoczeniem poprzez kłamstwa, aby potem przeforsować swoją wolę.

Szkoda tylko, że przez dwadzieścia lat sponsorowałam jego prace, a teraz nie będę mogła zebrać jej owoców.

Płakać można na wiele sposobów: głośno, cicho albo wcale.

..."Szczere wybaczenie ma miejsce wtedy, gdy wybaczamy coś niewybaczalnego. Ale taką umiejętność posiada tylko Bóg"...

Powiedział, że nie ma żadnego konkretnego powodu, aby zaczynać na nowo. Zawsze należałaś do mnie i zawsze tak będzie, dodał. Poczuła się wtedy jakby złożona z dwóch istot; tej, która go lubi, i drugiej, która go nienawidzi.