cytaty z książki "Stuletnia gospoda"
katalog cytatów
[+ dodaj cytat]
Nigdy nie porównuj się z tymi, co mają gorzej. To pułapka. (...) W ten sposób dołączysz do miliona owieczek, które w każdej chwili mogą trafić na stół, ale pocieszają się, ze nie są kurczakami, które żyją jeszcze krócej (...). Gdyby wszyscy tak się pocieszali, nic na tym świecie by się nie zmieniało.
Obietnice mają to do siebie, że wprowadzają patetyczny nastrój do książek, filmów i prawdziwych sytuacji. Poza tym najczęściej zostają zapomniane.
Nadzieja to niezwykły narkotyk. Najsilniejszy ze wszystkich znanych ludzkości środków pobudzających, ale choć nie jest zakazany, bardzo trudno go dostać.
Jagoda obierała ziemniaki, wyobrażając sobie, że oczyszcza społeczeństwo z głupich i ograniczonych ludzi. Ludzie ci gromadzili się na samym wierzchu i tworzyli na nim ciemną, ziemistą powłokę. Miejscami zbierali się, tworząc twarde, zwarte ogniska, które musiała wycinać czubkiem noża. Po usunięciu wszystkich głupich i ograniczonych ludzi, pozostawał jasny, jędrny, apetyczny kształt. Jagoda wrzucała te kształty do wiadra z wodą, gdzie zmywała z nich resztki ciemnoty.
Gorzkie myśli dręczyły Jagodę przez całą jesień, a potem przyszła zima. Ciemny sezon, który mądre istoty przesypiają, żeby brak światła i jasnych myśli nie uszkodził im filtrów, odsączających to, co jasne i świetliste, od tego, co ciemne, ciężkie i przytłaczające.
Jagoda każdego ranka patrzyła na ciemne jeszcze, ciągle nocne niebo i na różowy świt nad lasem i zastanawiała się: "Po co? Po jakiego diabła?". Pracowała mechanicznie, coraz bardziej oddalając się od świata na swojej rozchybotanej, jednoosobowej tratwie.