Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zaśmiał się. Nie był w stanie wydobyć z siebie nic więcej. Zmieszana, zmarszczyła brwi. Skłonił się kpiąco.
- Wybacz. Widzisz, nie co dzień się zdarza, żeby zabójca spotykał swoją dawną ofiarę.

- Miałam nadzieję, że ją znajdziesz.
- Znajdę.
Lydia odetchnęła z ulgą.
- Dobrze.
- A potem się z nią ożenię.
Uśmiechnęła się.
- Doskonale.
- Nie ciesz się za bardzo. Być może uduszę ją zaraz potem.
- To całkowicie zrozumiałe - stwierdziła Lydia z niewzruszoną powagą.

- Nie powinnaś tutaj być - burknął Bourne.
- Dlaczego? Jestem członkiem klubu i żoną jednego z jego właścicieli.
- To nie miejsce dla kobiety w twoim stanie.
- Och, na Boga. Jestem brzemienna, Michael, a nie chora. Pippa tu jest. - Markiza wskazała hrabinę, która także spodziewała się dziecka.
- Nie moja wina, że Cross nie kocha swojej żony tak, jak ja kocham swoją.
Cross zmarszczył lekko brwi, a potem uśmiechnął się do Pippy.
- Kocham cię ogromnie.
- Wiem - powiedziała Pippa i Mara zachwyciła się prostotą tej odpowiedzi. Tą niezachwianą pewnością, że Pippa jest kochana.

- Nie lubimy, kiedy dziewczyna się stawia - szepnął jej do ucha.
- Cóż - odszczeknęła się. - To macie kłopot, bo będę się stawiać.