cytaty z książki "Arlin"
katalog cytatów
[+ dodaj cytat]
Chodź, odkryj noc, słodką i upojną jak kwiat, wieczną i nieprzerwaną, grzeszną jak nierządnica, wolną jak wiatr, niezgłębioną jak morze.
Bogowie dawno temu zapisali w gwiazdach ludzkie przeznaczenie. Przyszło nam oglądać zmierzch czasów. Jesteśmy tylko aktorami na wielkiej scenie, marionetkami w sztuce, którą napisał ktoś inny. Możemy grać dobrze bądź źle, ale samego scenariusza nie zmienimy. Nie zmienimy tego, co zapisano w gwiazdach.
Nic się nie dzieje bez powodu. Pamiętaj o tym. Są słowa, których nie wolno wymówić, i są rzeczy, o których nie należy myśleć, gdyż może dojść do przywołania. Są też byty, które nie wybaczyłyby Ci tylko tego, że wiesz o ich istnieniu.
Istnieją drzwi, których nie należy otwierać. Do innych niebezpiecznie jest się nawet zbliżyć, by ktoś na głos naszych kroków nie otworzył ich od wewnątrz. Nigdy bowiem nie wiadomo, co lub kogo zastaniemy po drugiej stronie.
- Czy koniecznie musiałaś go zabijać?!
- Wiem. Jestem dziś nieprzykładnie wspaniałomyślna. Powinnam była mu tylko tak przeszorować mózg, żeby uwierzył, iż jest ślimakiem, a potem zostawić go tutaj pełzającego od drzewa do drzewa. Powinnam była, ale jestem trochę zmęczona, a trochę też zła i zwyczajnie nie chciało mi się.
A czymże jest czas? Bogiem? Niepokonanym władcą? (...)
Czy sądzisz, że istnieją strumienie, których biegu nie można zawrócić?
Arcykapłan ma ogromną władzę, jest nietykalny, dla wielu nieomal święty. A ja ową świętością szorowałam posadzkę.
Nadzieja na próżno wytrzeszczała błagalnie oczy ku niebu, marła, gdy lodowata woda zamknęła jej usta; prawda, że ostatnia.
Kania, choć w biegu pokonywała właśnie próg domu, zdążyła mu jeszcze udzielić bogatej w rynsztokowe epitety reprymendy, w kilku zgrabnych słowach nawiązując do jego bliskich dzieciństwa i proroctwa na przyszłość.
Przyszłość jest żywa, zmienia się. Każdy kamień ciśnięty w trawę kształtuje rzeczywistość. Może ktoś użyje go do zabicia drugiej osoby i dokona tego, gdyż kamień będzie pod ręką? A może pęknie na nim piasta koła wozu? Kupiec nie zdąży do domu na noc właśnie wtedy, gdy pomocy będzie potrzebować jego rodzina. I już przyszłość się zmieni. Nie tylko dla kupca i jego bliskich, lecz wszystkich innych, którzy mieli lub mogli mieć z nimi styczność.
Każdy kamień rzucony w nurt rzeki powoduje fale, dlatego przyszłość jest niepewna.
Morze to niezliczona ilość kropel wody, pustynia to nieprzebrane ziarenka piasku, a magia to spajająca świat sieć misternie połączonych linek. Granie na owych linkach zwykło nazywać się czarowaniem.
To zdumiewające, gdy uzmysłowimy sobie, jak jeden epizod, owe 'w tym miejscy o tym czasie', może wpłynąć na całe nasze życie. Ba, może nawet niejako wypchnąć nas poza tor naznaczony dla egzystencji człowieka. Czy rządzi nami przypadek, czy przeznaczenie?
Lecz martwić się w sytuacji, kiedy nie można wyjść naprzeciw obawom, to świadomie trwonić siły i osłabiać ducha.
Żaden bóg nie zdoła pomóc ludziom, jeśli ci sami nie zechcą się zmienić.
Ale jak zawsze w podobnych chwilach umysł prowadził podwójną grę. Z jednej strony zapewniał, że nie ma powodu do zmartwień, z drugiej z okrutną szczerością obalał dopiero co stworzone iluzje.
Nie ma dobra ani zła. Są tylko strony. Jedni i drudzy karzą tak samo bezwzględnie. Dobro to być zwycięzcą, zło - pokonanym.
Piorun wyskoczył jak wściekły wąż z niewielkiej chmury nisko czającej się nad polem, błysnął złotym zębem, ukąsił. Jego brat, grom, ogłosił światu, że własnie przestała istnieć strażnica.
Panująca wokół cisza przygnębiała i męczyła, zmuszała do szeptu.
W końcu nie jest ważne, w co kto wierzy czy jak i na co się zapatruje, byle drugiego nie zmuszał do własnych przekonań (niepojęta sentencja dla przytłaczającej większości ziemskiego kapłaństwa).
Można zabić człowieka, lecz znacznie trudniej zniszczyć jego legendę.
Olbrzym poślizgnął się. W pierwszej chwili z satysfakcją pomyślałam, że zanim mnie zabije, wykręci orła na tym samym badziewiu co ja.