Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Przysięgałeś, że jesteś mi oddany całym sercem, a ja przykładałam swe palce do Twych ust, ponieważ mówienie o przyszłości odziera nas z zachwytu nad teraźniejszością. Kochaj mnie teraz, w pełni i całkowicie, kochaj mnie teraz, nie wiecznie, kochaj mnie teraz, w tej chwili, i niech przeszłość będzie przeklęta.

Byliśmy jak dwa liście rosnące przy sobie na gałęzi wielkiego drzewa, wyjątkowe tylko wówczas, gdy zignoruje się ogromny chropowaty pień, z którego wyrasta nasza gałąź i tysiące do niej podobnych.

Jak przejść przez życie, jeśli nie można zapomnieć tego wszystkiego, co zniszczyliśmy?

Niech Ci się nie wydaje, dziecko, że wojna jest czymś dobrym; witałem ją niczym przyjaciela tylko dlatego, że chciałem zginąć.

Jak drzewo pozbywa się liści, tak wszechświat pozbywa się ludzi. Nasza indywidualność jest ledwie złudzeniem i wszyscy zawsze pozostajemy częścią wielkiego drzewa stworzenia, tak samo jak pozostajemy częścią nas.

Jeśli przyszedłem na ten świat w jakimś określonym celu, wierzę, iż celem tym było pokochanie jej w pełni, całkowicie i zdecydowanie.(...) Rzecz, że byłbym skłonny oddać dla niej swe życie, to za mało. Ja chciałbym dla niej żyć, żyć, by ją kochać, być z nią do końca swoich dni.

Życie nauczyło mnie już dość boleśnie, że największe zagrożenia pojawiają się pod postacią darów.

Niczym najsłodszy anioł wysłany, by mnie uratować, pocałował mnie i uczucie, jakiego nigdy wcześniej nie zaznałam, wybuchło w mej piersi, i poprzysięgłam sobie, podobnie jak przysięgam teraz i będę przysięgać codziennie aż do końca życia, że kocham tego mężczyznę i będę go kochała zawsze, i póki żyję, nie pozwolę mu odejść.