Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Bladość podkreślało czarne ubranie przybysza: drelichowe spodnie, sweter z golfem, parka. A także ciemne włosy i oczy. Gość był wysoki, chudy, przystojny i przypuszczalnie nosił żałobę po dziewiętnastu straconych latach życia.

Jury wykonał ruch, żeby sprzątnąć szkło z podłogi. W pokoju nie śmierdziało whisky, tylko samotnością. 
- Zostaw. Nie ma czego zbierać.