Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Takie podróże, jakie my odbywamy są zawsze smutne. Szukam, w nich tego, czego nie potrafimy znaleźć tutaj, wokół siebie. Ale najczęściej znajdujemy tylko pustkę, nie potrafiąc się oderwać od punktu wyjścia. Jedyny szkopuł w tym, że jeżeli nam się uda coś w końcu odnaleźć czy stworzyć, będziemy po powrocie szaleńczo tęsknić do tych miejsc, które będą już daleko.

Ryś jednak przypomniał sobie o swoim aparacie i z kolei on robi zdjęcie. Mnie. Kasi, mnie i Kasi, a następnie ja jemu i Kasi. Uwieczniamy chwilę, która z pewnością nie wróci, kiedy będziemy po miesiącach, latach oglądać te zdjęcia.

I siadamy znowu. I znowu piwo pieniste, widoki przepyszne i rozmowy takież, i milczenia trochę, które tym najmilszym, dobrym, ciepłym milczeniem.

Zarazka: Piwo dla wszystkich!
Zarazka: Śpicie? Piwo dla wszystkich.
Zarazka: PIWO BEZALKOHOLOWE DLA ŚPIOCHÓW!

Fatalerror: Miałem wrażenie, że jesteś wyłożona od środka różowym aksamitem.
Fatalerror: UPS!
Dupek: FATALERROR! NO DALEJ, KTÓRA TO TAKA MILUTKA?!
(...): Zamknij się, dupek. to przecież piękne.

Dom musi obecny być w nas. Stół stworzyć można z płasko ułożonych dłoni, a sufit z nocnego nieba.

A ty [Dupek] kto jesteś, książę fatalnych błędów?