Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jeśli wierzysz, że możesz się zmienić - jeśli uczynisz z tego nawyk - zmiana staje się realna. I na tym właśnie polega prawdziwa siła nawyków: wiedza, że twoje nawyki są takie, jakie sobie wybierasz.

Siła woli jest umiejętnością, której można się nauczyć, tak samo jak dzieci uczą się matematyki czy mówienia „dziękuję”.

Dwie małe rybki sobie płyną i spotykają starszą rybę płynącą w odwrotnym kierunku, która kłania im się i mówi:
- Cześć chłopaki! Jaka woda?
I dwie małe rybki płyną dalej przez chwilę, w końcu jedna z nich patrzy na drugą i mówi:
- Co to, do diabła, jest woda?

Ale wiara jest kluczowa. Nie musisz wierzyć w Boga, ale musisz umieć wierzyć, że będzie dobrze".

Małe zwycięstwa są dokładnie tym, czym się wydają, i są częścią procesu, w którym kluczowe nawyki prowadzą do daleko idących zmian. Ogromna liczba badań wykazała, że małe zwycięstwa mają olbrzymią moc i wywierają wpływ zupełnie nieproporcjonalny do osiągnięć idących z nimi w parze. „Małe zwycięstwa są ciągłym stosowaniem małych przewag”, napisał jeden z profesorów z Cornell University w 1984 roku. „Kiedy udało się osiągnąć małe zwycięstwo, uruchamiamy siły sprzyjające osiągnięciu kolejnego”. Małe zwycięstwa napędzają zmiany, przekształcając małe przewagi we wzorce, przekonując ludzi, iż większe osiągnięcia są w ich zasięgu.

Moim pierwszym aktem wolnej woli, będzie uwierzenie w wolną wole.

Możemy zmieniać nawyki, jeżeli zrozumiemy, w jaki sposób działają.

Nawyki są potężne, ale delikatne.

Kiedy widzi pani jedzenie, obszary które są powiązane z ochotą na jedzenie i głodem, są wciąż aktywne. Pani mózg wciąż wytwarza zachcianki, które dawniej sprawiały, że się pani objadała. Ale pojawiła się nowa aktywność w tym obszarze, gdzie swoje źródła ma hamowanie zachowań i samodyscyplina.

Cały ten proces w naszym mózgu jest trzystopniową pętlą. Po pierwsze mamy wskazówkę, wyzwalacz, który mówi mózgowi, aby przeszedł w tryb automatyczny, i podpowiada, który nawyk należy wybrać. Potem jest zwyczaj, który może mieć charakter fizyczny, umysłowy czy emocjonalny. I na końcu mamy nagrodę, pomagającą mózgowi zdecydować, czy dana pętla jest warta zapamiętania na przyszłość. Z czasem ta pętla - wskazówka, zwyczaj, nagroda - staje się coraz bardziej zautomatyzowana.

Nigdy nie chcesz, żeby poważny kryzys wydarzył się na darmo.

(...) nawyki, nawet jeśli już zakorzenią się w naszych umysłach - nie są przeznaczeniem. Możemy wybierać nawyki, kiedy wiemy, jak to robić. Wszystko, co wiemy o nawykach - z badać neurologicznych nad cierpiącymi na amnezję czy obserwacji organizacyjnych ekspertów przekształcających firmy - wskazuje, że każdy z nich można zmienić, jeśli zrozumiemy ich działanie.

Nie możesz wyplenić złego nawyku, możesz go jedynie zastąpić przez inny nawyk.

Nawyki — nawet jeżeli już zakorzenią się w
naszych umysłach — nie są przeznaczeniem. Możemy wybierać nawyki, jeżeli wiemy, jak to robić.

Kluczowe nawyki oznaczają, że sukces nie zależy od tego, żeby zawsze i wszystko robić dobrze, ale od tego żeby zidentyfikować kilka priorytetów i przemodelować je w potężne dźwignie.

Konsumenci przeżywający jakąś poważną zmianę w swoim życiu często nie zauważają albo o to nie dbają, że ich zwyczaje związane z zakupami ulegają transformacji. Ale handel zauważa, i - nawet bardzo - o to dba.

Twój fartuch jest tarczą", powiedział. "Nic, co ktokolwiek do ciebie mówi, nie może cię zranić. Zawsze będziesz tak silna, jak chcesz być".

Małe zwycięstwa są ciągłym stosowaniem małych przewag.

Czasami w środku poważnego kryzysu rodzi się właściwy nawyk.

Jeśli rozłożysz nawyk na części, możesz zacząć się nim bawić.

Po pierwsze, znajdź prostą i oczywistą wskazówkę – coś, co wyzwoli nawyk. Po drugie, jasno zdefiniuj nagrodę.

Cóż więc takiego zrobił Hopkins? Wykreował pragnienie. A to pragnienie – pożądanie, zachcianka – jak się okazuje, sprawia, że wskazówki i nagrody działają. To pragnienie jest bowiem właśnie siłą napędową pętli nawyku.