cytaty z książek autora "Clarissa Goenawan"
Nie trzeba wiedzieć dużo o jazzie, żeby go docenić.
Znajomi to ludzie, których się zna, a przyjaciele to ludzie, na których można liczyć.
Problem z emocjonalnym bólem polega na tym, że nie widać żadnej rany. Ale ona wciąż tam jest i jest prawdziwa.
Smutek sam w sobie nie może nikogo skrzywdzić. Natomiast to, co robisz, gdy jesteś smutny, może skrzywdzić ciebie i ludzi wokół.
Miłość przychodzi, gdy najmniej się jej spodziewamy. To dlatego ludzie mówią, że stracili dla kogoś głowę. Tego nie można się nauczyć. I nigdy się tego nie planuje. To po prostu się dzieje. Miłość łapie cię jak dzbanecznik. w ułamku sekundy. Nie ma czasu, żeby pomyśleć, nie mówiąc już o reagowaniu. Gdy dociera do ciebie, co się wydarzyło, wiesz, że nie dasz rady uciec, bo już wpadłeś za głęboko.
Jeśli podążę ścieżkami , którymi za życia kroczyła moja siostra, być może w końcu zrozumiem to, czego nigdy mi nie powiedziała"...
Najważniejsze jest uczucie. Kiedy gotujesz dla kogoś, na kim ci zależy, i wkładasz w to serce, twoje intencje będą wyczuwalne(...).
Niektórzy ludzie są zbyt piękni, żeby byli szczęśliwi. Zamiast działać na (...)korzyść, atrakcyjny wygląd być może wywoływał wrogość innych.
- Powiedz mi, nauczyłaś się czegoś?
Zmusiła się do uśmiechu.
- Dowiedziałam się, że pali papierosy marki Seven Stars.
- Jesteś dziwna - stwierdziłem. Albo głupia. A może jedno i drugie. Jesteś dziwna i głupia.
- Miwako, posłuchaj - powiedziałem stanowczo. - Chcesz znaleźć Tamę, prawda? Panika ci w tym nie pomoże. Musisz wziąć się w garść.
- Co, gdybyśmy tu przyjechali i skończyłoby się tak samo? - powiedział. - Wtedy zastanawialibyśmy się " Gdybyśmy tylko jej posłuchali, może byłoby inaczej". Wiele różnych ścieżek może prowadzić do tego samego miejsca.
Jak okiem sięgnąć widoczne były tylko drzewa. W zwykły dzień zachwycałaby się i napawała tym morzem zieleni. Anie teraz, nie w połowie podróży upamiętniającej nieżyjącą najlepszą przyjaciółkę.