cytaty z książek autora "Krzysztof Konopka"
(...) uczucia niestety wymykają się spod ludzkiej władzy.
- Gdy słońce już się za pagórki chowało i dzień się kończył, coś się jednak stało.
- Informacji coś twych mało! Niech ci nie przyjdzie na myśl zdrada korony, bo w moim królestwie będziesz skończony!
- Wszystko powiem, bom wierny koronie. Widzieliśmy dziewczynkę, która na polanie zbierała kwiatki białe.
Nie ma nic gorszego niż zdeptana nadzieja...
Każdy czułby się przytłoczony, wiedząc, że jego los jest już z góry ustalony.
Król winien mieć poddanych pod opieką, nie budzić w nich przerażenie, bo los może się od niego odwrócić.
Niechaj jak najdłużej świeci słońce jej panowania.
(...) nie nam oceniać ścieżki, jakie Bóg wyznaczył swym sługom.
Pycha gubi władców, jednak ciebie nie dosięgnie, bo twoje serce jest czyste.
Najbardziej boli zdrada tego, kto mienił się przyjacielem. Tego, którego samemu wezwało się na pomoc...
Powiadam ci, że zwyciężymy. Chwyćmy się tej nadziei, zamiast poddawać się rozpaczy. Ta bowiem tylko pozornie przynosi ukojenie, w rzeczywistości zaś pozbawia chęci do życia.
Pieśniarz mówi, że to co zapisane, więcej znaczy niż wypowiedziane słowa. Te bowiem wiatr rozpędza i po chwili nie ma już żadnego z nich.